Anxiety Scoring in Asymptomatic Premenopausal Patients with Benign Ovarian Cyst

Aim: The aim of this study was to investigate the effect of oral contraceptive usage and follow-up management on the anxiety levels of asymptomatic premenopausal patients with benign ovarian cyst. Methods: Ninety asymptomatic premenopausal women were admitted to this prospective study. All of the women (21-39 years) underwent gynecological examination and transvaginal ultrasound examination. The patients with benign ovarian cyst were followed up in 3 months and divided into 2 groups. Although Group 1 was begun with oral contraceptive containing with ethinyl estradiol plus drospirenone, Group 2 was followed up without any medical treatment. Group 3 was the healthy control group without any ovarian cyst. Anxiety levels were measured by State Trait Inventory (STAI) when the patient firstly learned having cyst and after 3 months. Results: The demographic characteristics of the groups were similar. Cyst diameter and CA-125 levels were comparable between the group 1 and 2. Anxiety scores were statistically significant higher in follow-up group with ovarian cyst. Anxiety scores were lower in the oral contraceptive administered group than follow-up group. However, all of the groups that learned having benign ovarian cyst had increased anxiety scores comparing with healthy control. Conclusion: Having benign ovarian cyst without any malignancy suspicion was associated with increasing anxiety in women. Although oral contraceptive usage was not superior than following-up management for the benign ovarian cyst treatment, oral contraceptive administration might decrease patient’s anxiety.

Benign Over Kisti Olan Asemptomatik Premenopozal Hastalarda Anksiyete Skorlaması

Amaç: Bu çalışmamızın amacı oral kontraseptif kullanımı ile takip yönteminin benign over kisti olan asemptomatik premenopozal hastaların anksiyete seviyeleri üzerine etkisini araştırmak. Yöntem: Doksan asemptomatik premenopozal bayan bu prospektif çalışmaya dahil edildi. Tüm bayanların (21-39 yaş) jinekolojik ve transvajinal muayeneleri yapıldı. Benign over kisti olan hastalar iki gruba ayrıldı ve 3 ay takip edildi. Grup 1'e drospirenon ve etinil östradiol içeren oral kontraseptif başlanırken grup 2'ye hiçbir medikal tedavi başlanmadı. Grup 3 herhangi bir ovariyan kisti bulunmayan sağlıklı kontrol grup idi. Anksiyete seviyeleri hastalar ilk kistlerinin olduğunu öğrendiğinde ve 3 ay sonra, Kişisel Özellik Hali (STAI) ile ölçüldü. Bulgular: Grupların demografik karakterleri benzerdi. Kist çapı ve CA-125 seviyeleri grup 1 ve 2'de benzerdi. Anksiyete skorları ovariyan kisti olan takip grubunda istatistiksel olarak anlamlı yüksekti. Anksiyete skorları oral kontraseptif eklenen grupta takip grubuna göre daha azdı. Fakat anksiyete skorları sağlıklı kontrolle kıyaslandığında benign over kisti olduğunu öğrenen gruplarda artmıştı. Sonuç: Herhangi bir malignensi şüphesi olmaksızın benign over kisti, bayanlarda artmış anksiyete ile ilişkilidir. Benign over kisti tedavisinde oral kontraseptif kullanımı ile takip yöntemi benzer olmasına karşın oral kontraseptif eklenmesi hasta anksiyetesini azaltmaktadır.