The Esophagus Foreign Bodies in Children Between 0-7 Years Old

Aim: Foreign bodies in oesephagus (FBO) is mostly seen in childhood and when its diagnosis is delayed, they may lead to serious and fatal complications. Etiology is usually reported as incidental, however the negligence of the caregivers also plays an important role. In this study, we aimed to make an retrospective analysis of FBO cases who are 7 years of age or younger etiologically and clinically Methods: In this study, the records of 88 pediatric cases of under the age of 7 who were admitted to the Yüzüncüyıl University Medical Faculty Hospital and Elazığ State Hospital Thoracic surgery Clinics for ÖYC were retrospectively analyzed Results: Of the 88 patients, 57.9 % (51) were boys and 42.1 % (37) were girls. 87.5 % (77) of the patients were under 7 years old. The patients applied to the hospital for medical help as 34.1 % (30) of them swallowed coins, 75 % (66) of them had odinophagia and dysphagia, 54.5 % (48) of them had hypersalivation. The hospital-stay for the 62 (70.4%) of them was 24 hours. Of the total foreign body events, 56 (63.6 %) were cervical, 28 (31.8 %) were thoracic, and 4 (4.5 %) were caused by distal Esophagus. As for complications, three pneumonia, three tooth breakings and a cardiac arrhythmia were detected. Surgical removal was applied to one (1.1 %) patient. No perforation and mortality were observed as a result of esophagoscopy or foreign body. Conclusion: In the cases of FBO anamnesis and symptoms of the patient are the decisive elements in the decision of endoscopy. Endoscopic methods appear as the most reliable methods in removing FBO. The factor of negligence should also be investigated in FBO cases.

0-7 Yaş Dönemi Çocuklarda Özofagus Yabancı Cisimleri

Amaç: Özofagus yabancı cisimleri (ÖYC), özellikle çocuklarda daha sık görülmekte ve geç tanı konulduğunda gelişen komplikasyonlar ciddi ve ölümcül olabilmektedir. Etyoloji, çoğunlukla kaza olarak kaydedilmesine karşın, çocuklara bakmakla yükümlü kişilerin ihmali de önemli rol oynamaktadır. Çalışmamızda, ÖYC nedeniyle müracaat eden pediatrik olguların klinik ve etyolojik olarak retrospektif incelenmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışmada ÖYC tanısı ile Yüzüncüyıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Uygulama ve Araştırma Hastanesi ve Elazığ Devlet Hastanesi Göğüs Cerrahisi kliniklerine yatırılan 8 çocuk olgunun hastane kayıtları olarak incelendi. Sonuçlar: Toplam 88 olgunun 51’i (%57.9) erkek, 37’si (%42.1) kız hastaydı. Olguların %87.5’i (n=77) 7 yaşın altında idi. Olguların (n=30) %34.1’i madeni para yutma, (n=66) %75’i odinofaji ve disfaji, (n=48) %54.5’i hipersalivasyon öyküsüyle hastaneye başvurdu. Olguların 62’sinin (%70.4) hastanede kalış süreleri 24 saatti. Yabancı cisimlerin 56’sı (%63.6) servikal, 28’i (%31.8) torasik ve 4’ü (%4.5) de distal özofagus yerleşimliydi. Komplikasyon olarak, üç olguda pnömoni, üç olguda diş kırılması, bir olguda da kardiak aritmi gelişti. Cerrahi ile çıkarma işlemi bir (%1.1) hastada yapıldı. Özofagoskopiye veya yabancı cisme bağlı perforasyon ve mortalite gözlenmedi. Sonuç: Özefagus yabancı cissimlerinde anamnez ve semptomatoloji bir hastaya özofagoskopi yapılıp yapılmayacağı kararında en önemli unsurlardır. Endoskopik yöntemler ÖYC’nin çıkarılmasında en güvenilir yöntem olarak ortaya çıkmaktadır. Pediatrik ÖYC olgularında ihmal faktörü dikkatle araştırılmalıdır.