Our Experiences of Transperitoneal and Retroperitoneal Laparoscopic Ureterolithotomy in the Treatment of Ureteral Stone

INTRODUCTION: In this study, we performed our experience of retroperitoneal and transperitoneal laparoscopic ureterolithotomy in the treatment of proximal ureteral stones and evaluated these two methods comparatively.
METHODS: The data of 41 patients who underwent laparoscopy for upper or middle ureteral stones were analyzed. The stone size of the patients who underwent laparoscopic ureterolithotomy was more than 15 mm, unilateral, impacted and upper of the sacroiliac junction. Gender, age, side and size of ureteral stones, operation time, blood loss, duration of hospital stay and complications were evaluated in all patients.
RESULTS: The mean duration of operation was 119,5±2,12 in the laparoscopic retroperitoneal group and 105,5±4,94 in the transperitoneal laparoscopic ureterolithotomy group. Compared with the operation techniques, operation time is statistically shorter in transperitoneal group than retroperitoneal group(p <0.05). When we compared the periods of return to daily activities after operation, laparoscopic retroperitoneal group was found to be significantly shorter. Stoneless rates were similar in both groups.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In less experienced centres, the transperitoneal method is more advantageous than the retroperitoneal method because of its wider operative area, regular anatomy, and ease of suturing. In the retroperitoneal approach, short hospital stay, early drainage, and ureteral catheter withdrawal are avantages. The experience of the surgeon in selecting the laparoscopic method is important.

Üreter Taşı Tedavisinde Transperitoneal ve Retroperitoneal Laparoskopik Üreterolitotomi Deneyimlerimiz

GİRİŞ ve AMAÇ: Yapılan bu çalışmada proksimal üreter taşlarının tedavisinde uygulanan retroperitoneal ve transperitoneal laparoskopik üreterolitotomi deneyimlerimizi aktardık ve bu iki yöntemi birbiriyle karşılaştırmalı olarak değerlendirdik.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Üst veya orta üreter taşları için laparoskopi uygulanan 41 hastanın verileri analiz edildi. Laparoskopik üreterolitotomi planlanan hastaların taş boyutu 15 mm’den fazla, tek taraflı, impakte ve sakroiliak bileşke üzerinde idi. Cinsiyet, yaş, üreter taşlarının tarafı ve boyutu, ameliyat süresi, kan kaybı, ameliyat sonrası hastanede kalış süresi ve komplikasyonlar tüm hastalarda restrospektif olarak değerlendirildi.
BULGULAR: Ortalama ameliyat süresi laparoskopik retroperitoneal laparoskopi grubunda 119,5±2,12 ve transperitonel yapılan grupta 105,5±4,94 olarak belirlendi. Operasyon teknikleri karşılaştırıldığına, transperitoneal yöntem retroperitoneal yönteme göre istatistiksel anlamlı olarak daha kısa sürmektedir (p<0,05). Operasyon sonrası günlük aktivitelere dönüş süreleri karşılaştırıldığında ise retroperitonel yapılan grupta anlamlı olarak daha kısa bulunmuştur. Taşsızlık oranları her iki grupta da benzerdir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Daha az tecrübesi olanlarda transperitoneal yöntem retroperitoneal yönteme göre daha avantajlıdır, çünkü daha geniş operasyon alanı, düzenli bir anatomi ve sütür atma kolaylığı mevcuttur. Retroperitoneal yöntemde kısa hastanede kalış süresi, daha erken dren ve üreter kateteri çekilmesi avantajlardır. Laparoskopik yöntemin seçiminde cerrahın tecrübesi önemlidir.