The Treatment of Gastrointestinal Foreign Bodies in Childhood

Aim: Gastrointestinal foreign bodies continue to become a serious health problem for childhood. In this retrospective clinical study, we investigated the methods used for the removal of gastrointestinal foreign bodies, the structure and location of foreign bodies, and success rates of the treatment. Method: Between June 1995 and February 2000, 74 patients with gastrointestinal foreign bodies were treated in our department. Results: Sixty-five foreign bodies (85.5%) were metal objects. Most of the extracted foreign bodies were coins located in the proximal esophageal sphincter. Foreign bodies were extracted endoscopically in 61 (82.4%), were pushed into the stomach in two patients (2.7%), while spontaneously went through the outlet of the stomach in nine patients (12.1%). Surgical removal was performed on in two patients (2.7%). There was no major morbidity or mortality. Conclusion: Sharp and pointed foreign bodies in the stomach and duodenum should be removed using endoscopy. Blunt foreign bodies in the stomach and all foreign bodies in intestine should be managed conservatively When patient has peritoneal irritation signs or foreign body persisting İn the same location, surgical intervention should be planned. Endoscopic approach is still the most preferred method for the removal of pediatric esophageal foreign bodies, because its high success rate, and safety.

Çocukluk Çağı Gastrointestinal Yabancı Cisimlerinin Tedavisi

Amaç: Gastrointestinal sistem yabancı cisimleri, çocukluk çağında önemli bir sağlık problemi olmaya devam etmektedir. Retrospektif olarak yapılan bu klinik çalışmada, gastrointestinal yabancı cisimlerde, yabancı cismin tip ve lokalisazyonuna göre tedavi yaklaşımı ve başarısı incelendi. Metod: Haziran 1995 ile Şubat 2000 tarihleri arasında, gastrointestinal yabancı cisim tanısı almış yaşları 1 ay ile 15 yaş arasında değişen 74 hasta kliniğimizde tedavi edilmiştir. Bulgular: Yabancı cisimlerin 65' i (% 85.5) metaldi. En sık çıkarılan yabancı cisim madeni para olup sıklıkla özefagus 1. darlığa yerleşimliydi. Altmış bir hastada (%82.4), yabancı cisim endoskopik olarak çıkarılırken 2 hastada (%2.7) mideye itildi, dokuz hastada (%12.1) yabancı cisim defekasyonla çıktı. İki hastada (%2.7) ise cerrahi olarak alındı. Olgularımızda önemli komplikasyon izlenmezken mortalite gözlenmedi. Sonuç: Midedeki ve duodenumda keskin ve batıcı yabancı cisimlerin endoskopik olarak çıkarılması, midedeki künt ve barsaklardaki tüm yabancı cisimlerin konservatif takip edilmesi gerektiği görüşündeyiz. Peritoneal irritasyon bulguları varlığında veya yabancı cismin 48-72 saatten fazla aynı lokalizasyonda kalması halinde cerrahi girişim planlanmalıdır. Çocukluk çağı özefageal yabancı cisimlerin çıkarılmasında endoskopik yaklaşım, yüksek başarı oranı, emniyetli ve kolay uygulanabilirliği nedeniyle ilk tercih olmaya devam etmektedir.