Comparison beta-2 Microglobulin and Other Prognostic Factors in Hodgkin’s Disease

In this study beta–2 microglobulin (ß2µ) compared was with lactat dehydrogenase (LDH), serum albumin, erythrocyte sedimentation rate (ESR) in Hodgkin’s disease. Thirty four patients (20 M, 14 F) and 19 (10 M, 9 F) healthy controls were enrolled in this study. In the group of Hodgkin’s disease (HD) before and after treatment (two times) and in the control group one time ß2µ , LDH, ESR, serum albumin were assayed and compared. Mean age of the HD group was 35.0 ± 14.7 and mean age of the control group was 36.6 ± 10.0. Fifteen cases (%44.2) of the HD group were in early stage (stage I-II) and 19 cases (%55.8) were in advanced stage (stage III-IV ). In the HD group, mean serum LDH level before treatment (500.6 ± 235.3) was significantly higher compared to post treatment (262.0 ± 92.7 ) and control groups (299.3 ± 93.2 ) (p<0.001, p=0.001 respectively). In the HD group mean serum ß2µ level before treatment (9.3 ± 9.9 ) was significantly higher compared to the post treatment (2.2 ± 1.5 ) and the control groups (1.3 ± 0.2 ) (p<0.001, p=0.001 respectively). Mean serum albumin level before treatment (3.3 ± 0.7) was significantly lower than the post treatment (3.9 ± 0.3 ) and the control groups (4.2 ± 0.3 ) (p<0.001, p<0.001respectively). Mean serum ESR level before treatment (51.6 ± 19.7) was significantly elvated compared to the post treatment (24.2 ± 11.8) and control groups (6.3 ± 3.6), (p<0.001, p=0.001 respectively). It is shown that serum ß2µ level may be take place among these parameters as at least effective as others factors for reflecting tumor activity.

Hodgkin Hastalarında Beta-2 Mikroglobülinin Diğer Prognostik Belirleyicilerle Karşılaştırılması

Amaç: Hodgkin hastalarında (HH) Beta-2 mikroglobülinin (ß2µ) diğer prognostik belirleyiler olan laktat dehidrogenaz (LDH), serum albümini, eritrosit sedimantasyon hızı (ESR) ile karşılaştırılması. Yöntem: Çalışmaya 34 HH (20E, 14K) ve kontrol grubu 19 (10E, 9K) sağlıklı birey alındı. Hasta grubunda tedavi öncesi ve sonrası iki kez ve kontrol grubunda bir kez LDH, ESR, serum albümini ve ß2µ ölçümü yapıldı. Ölçülen bu parametreler aralarında istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Bulgular: Hasta ve kontrol grubunun yaş ortalamaları sırasıyla 35.0 ± 14.7 ve 36.6 ± 10.0 idi. Hastalarımızın 15’i (%44.2) erken evrede (Evre I-II), 19’u (%55.8) ileri evredeydi (Evre III-IV). Hastalarımızın tedavi öncesi ölçülen LDH seviyesi (U/L) (500.6 ± 235.3) tedavi sonrası (262.0 ± 92.7 ) ve kontrol grubuna (299.3 ± 93.2 ) göre anlamlı yüksek bulundu (sırasıyla, p<0.001, p=0.001). Olgularımızın tedavi öncesindeki ß2µ değeri (mg/L) (9.3 ± 9.9 ) tedavi sonrası (2.2 ± 1.5 ) ve kontrol grubuna (1.3 ± 0.2 ) göre anlamlı yüksek bulundu (sırasıyla, p<0.001, p=0.001). Tedavi öncesi serum albümin değeri (g/dl) (3.3 ± 0.7), tedavi sonrası (3.9 ± 0.3 ) ve kontrol grubuna (4.2 ± 0.3 ) göre istatistiksel olarak anlamlı düşük bulundu (sırasıyla, p<0.001, p<0.001). Tedavi öncesi ESR değeri (mm/sa) (51.6 ± 19.7), tedavi sonrası (24.2 ± 11.8) ve kontrol grubuna (6.3 ± 3.6) göre anlamlı yüksek bulundu (sırasıyla, p<0.001, p<0.001). Sonuç: Bu hasta grubunda az çalışılmış olan ß2µ’in en az serum LDH, serum albümini ve ESR kadar tümör yükünü belirlemede etkin olduğu sonucuna varıldı.