Our Experıence In Percutaneous Nephrolithotripsy

Aim: The aim of this study was to evaluate the outcome of patients with upper urinary tract stones who had undergone percutaneous nephrolithotomy (PNL). Material and Methods: The outcomes of 44 patients, applicated percutaneous nephrolithotripsy in 2011 at Bingol State hospital, were evaluated as retrospective. The patients were evaluated by complete urinary test, serum biochemistry, bleeding time and intravenous pyelography (IVP) before operation, routinely. After the procedure, by having Direct Urinary System Graphy, residue calculus was analyzed. Results: The average age of the 44 patients, applicated percutaneous nephrolithotripsy, was 34,8 (range from 18 to 56), 26 of those patients (59%) were males and 18 of them (41 %) were females. 16 of calculus (36%) were located in left kidney and 28 of calculus (64 %) in the right kidney. The size of the calculus was determined as 35,5 (ranges from 25-50) mm, and calculus per patient as 1.4. 9 of 44 patients, applicated percutaneous nephrolithotripsy were evaluated as unsuccessful and 35 of them (80 %) as successful. 5 of those unsuccessful cases was treated by Extracorporeal Shock Wave Lithotripsy, 3 of them by percutaneous nephrolithotripsy and 1 of them by open surgery. Not any internal organ injury and life threatening complication were not detected. The time of the operation was measured as 90 minutes averagely (ranges from 90 to 190). As required, blood transfusion was applicated to 6 patients (14 %). Conclusion: It was seen that despite difficulties of percutaneous nephrolithotripsy-standardized in the treatment of renal calculi- arising from its limited means, it could also be applicated in peripheral State hospitals by a success rate close to literatüre and acceptable complication rates.

Perkütan Nefrolitotripsi Deneyimimiz

Amaç: Bu çalışmanın amacı; üst üriner sistem taşlarının tedavisinde uygulanan Perkütan nefrolitotripsi (PCNL)’nin ilk sonuçlarını(sonuçlarımızı) değerlendirmekti. Gereç ve Yöntem: Bingöl Devlet Hastanesinde 2011 yılı içerisinde PCNL yapılan 44 hastanın sonuçları retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar ameliyat öncesi rutin olarak tam idrar tetkiki, serum biyokimyası, kanama zamanı, intravenöz pyelografi (İVP) ve konrastsız bilgisayarlı tomografi (BT) değerlendirildi. İşlem sonrası DÜSG çekilerek rezidü taş varlığı açısından değerlendirildi. Bulgular: PCNL yapılan 44 hastanın yaş ortalaması 34,8 (19-56) ve bu hastaların 26’sı(%59) erkek, 18’I (%41) kadındı. Taşların 16’sı (%36) sol, 28’i (%64) sağ böbrek yerleşimliydi. Taş boyutu 35,5 (25-50) mm ve hasta başına düşen taş sayısı 1.4 olarak tespit edildi. PCNL yapılan 44 hastanın 9’u başarısız, 35’i (%80) başarılı olarak değerlendirildi. Başarısız olan vakalardan 5’i ESWL, 3’i PCNL ve 1’ide açık cerrahi ile taşsız hale getirildi. Hiçbir iç organ yaralanması ve hayati bir komplikasyon görülmedi. Operasyon süresi ortalama 90 (60-190) dakika olarak ölçüldü. Toplam 6 (%14) hastaya kan transfüzyonu yapıldı. Sonuç: Böbrek taşlarının tedavisinde rutin haline gelen PCNL’nin kısıtlı imkanlardan kaynaklanan bazı zorluklarına rağmen taşra devlet hastanelerinde de literatüre yakın başarı ve kabul edilebilir komplikasyon oranlarıyla uygulanabileceği görülmüştür.