The Value of High Resolution Computed Tomography in Detecting the Causes of Conductive Hearing Loss

INTRODUCTION: The purpose of this study is to evaluate the efficacy of high resolution computed tomography (HRCT) in assessing middle ear ossicular pathologies in cases with normal eardrum who underwent diagnostic tympanotomy due to conductive hearing loss.
METHODS: In this study, temporal bone HRCT images of 80 patients with normal eardrum who underwent middle ear exploration due to conductive type hearing loss were evaluated retrospectively. Pathologic findings and anatomic variations of middle ear and ossicular structures were determined. These findings were compared with the intraoperative findings of the patients.
RESULTS: The most common operative diagnosis, stapedial otosclerosis was;35 (43%), and deterioration of the integrity of the incudostapedial joint due to the incus long-arm defect was;25 (31%). As of the other pathologies, erode incus and stapes was detected in 14 patients (17%), and tympanosclerosis-related malleus incus fixation was detected in 6 patients (7%). Sensitivity for HRCT for these pathologies was determined 85% for otosclerosis, 88% for incus long-arm defect, 92% for erode-incus and stapes, and 66% for malleus incus fixation.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Temporal bone HRCT is an effective and easily applicable imaging method with high sensitivity in detecting the cause of conductive hearing loss in patients with normal eardrums.

İletim Tipi İşitme Kayıplarının Nedenini Saptamada Yüksek Çözünürlüklü Bilgisayar Tomografinin Değeri

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmanın amacı iletim tipi işitme kaybı nedeni ile tanısal timpanotomi yapılan normal kulak zarına sahip olgularda orta kulak kemikçik patolojilerini değerlendirmede yüksek çözünürlüklü bilgisayar tomografinin (YÇBT) etkinliğini değerlendirmektir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Bu çalışmada normal kulak zarına sahip iletim tipi işitme kaybı nedeni ile orta kulak eksplorasyonu yapılan 80 hastanın temporal kemik YÇBT görüntüleri retrospektif olarak değerlendirildi. Orta kulak ve kemikçik yapılara ait patolojik bulgular ve anatomik varyasyonlar belirlendi. Bu bulgular hastaların intra-operatif bulgularıyla karşılaştırıldı.
BULGULAR: En yaygın görülen operatif tanı stapedial otosikleroz;35 (%43) ve inkus uzun kolunda defekte bağlı inkudostapedial eklem bütünlüğünde bozulma;25 (%31) idi. Diğer patolojiler; erode inkus ve stapes 14 (%17), timpanoskleroza bağlı malleus inkus fiksasyonu 6 (%7) hastada saptandı. YÇBT nin bu patolojiler için sensitivitesi otosikleroz için % 85, inkus uzun kolu defekti için %88, erode inkus ve stapes için %92 ve malleus inkus fiksasyonu için ise %66 olarak saptandı.
TARTIŞMA ve SONUÇ: En yaygın görülen operatif tanı stapedial otosikleroz;35 (%43) ve inkus uzun kolunda defekte bağlı inkudostapedial eklem bütünlüğünde bozulma;25 (%31) idi. Diğer patolojiler; erode inkus ve stapes 14 (%17), timpanoskleroza bağlı malleus inkus fiksasyonu 6 (%7) hastada saptandı. YÇBT nin bu patolojiler için sensitivitesi otoskleroz için % 85, inkus uzun kolu defekti için %88, erode inkus ve stapes için %92 ve malleus inkus fiksasyonu için ise %66 olarak saptandı.