Diabetıc Cardiomyopathy And G Protein

Diabetes mellitus (DM) is one of the most important disease in the modern society and represents not only a medical but also social problem. Cardiovascular disease is the primary cause of death in people with either type 1 or type 2 diabetes. According to WHO data, more than 75% of patients with type 2 diabetes mellitus die due to vascular accidents. It represents an important risk factor for the development of coronary disease and mortality. It increases the risk equivalent to a 2- to 4-fold greater prevalence of cardiovascular disease than do non-diabetic (ND) individuals. Patients with diabetes are prone to a diffuse and rapidly progressive form of cardiomyopathy. The precise mechanisms through which diabetes increases the likelihood of cardiomyopathy are not completely defined. In a diabetic environment certain proteins exist which are incriminated to promote the formation of cardiomyopathy. Diabetic cardiomyopathy is distinct from ischemic cardiomyopathy. One of the basic underlying causes of diabetic cardiomyopathy is that hyperglycemic condition induces vascular smooth muscle proliferation and migration at a significantly faster rate than normoglycemia. Cellular molecular mechanisms have a pivotal role in developing cardiomyopathy, the early phase of diabetic heart disease. G alpha class of G-proteins are the most important signaling changes in the development of cardiomyopathy.

Diyabetik Kardiyomiyopati Ve G Proteini

Diabetes mellitus (DM), modern toplumdaki en önemli hastalıklardan biridir ve sadece medikal değil aynı zamanda toplumsal bir sorundur. Kardiyovasküler hastalıklar, tip 1 veya tip 2 diyabetli kişilerin başlıca ölüm nedenidir. WHO verilerine göre tip 2 diabetes mellitus hastalarının % 75'inden fazlası, vasküler hastalıklar nedeniyle ölmektedir. Diabetes Mellitus, koroner damar hastalıkların ortaya çıkmasında ve ölümle sonuçlanmasında diyabetik olmayan bireylere kıyasla yaklaşık olarak 2-6 kat daha fazla risk oluşturmaktadır. Diyabetli hastalar, yaygın ve hızla ilerleyen kardiyomiyopati eğilimli durumdadırlar. Diyabet kaynaklı kardiyomiyopati mekanizması tam olarak aydınlatılmamıştır. Diyabetik ortamda kardiyomiyopati oluşumunu tetikleyen birtakım proteinler olduğu düşünülmektedir. Diyabetik kardiyomiyopati, iskemik kardiyomiyopatiden farklıdır. Diyabetik kardiyomiyopatinin temelinde yatan temel sebeplerden biri, hiperglisemik durumun normoglisemiye göre anlamlı derecede daha hızlı bir vasküler düz kas proliferasyonu ve migrasyonuna yol açmasıdır. Hücresel moleküler mekanizmalar, diyabetik kalp hastalığının başlangıcı olan kardiyomiyopatinin gelişiminde oldukça önem taşımaktadır. Bu moleküler mekanizmaların başında ise G proteinlerinin G alfa sınıfıyla eşleştirilen sinyal iletim ağı değişiklikleri gelmektedir.