Comparison of Proximal Distal Success Rate In A –V Fistulas Settled for Hemodialysis

Aim: The long-term survival and quality of life of patients on hemodialysis (HD) is dependent on the adequacy of dialysis via an appropriately placed vascular access. Vascular access failure remains a significant problem in haemodialysis. Complications of dialysis access represent major cause of morbidity in dialysis patients. The purpose of this study was to evaluate the incidence of early and long term patency rates of arteriovenous fistula (AVF) and results of surgical treatment in chronic renal failure patients. Method: Between January 1997 and December 2004 AVF operations in 114 chronic renal failure cases for vascular access were investigated. Non-dominant arm was chosen for the operation. Of the 114 cases, 63 (55.3%) were male and 51(44.7%) were female .The mean age was 45.5±14.4 years. Results: In total, there were 39 (29.53%) radiocephalic, 86(65.15%) brachiocephalic, and 7(5.3%) brachiobasilic AVF. Overall, early failure was occured in 18 (13.63%) cases and late failure occured in 8 (6.06%) cases. Early failure statistically more frequent in distal fistula (23.07%) when compared to proximal (9.67%) ones. (p<0.05). In late phase, there was no significant difference between proximal and distal fistula in terms of success rates. (p>0.05) In 31 (23.48%) of the fistula operations complication developed. Conclusion: Although the success rate of distally located AVF operations was lower than the proximal ones, this location should be preferred in order to provide subsequent availability of brachial location.

Hemodializ Amaçlı Açılan A-V Fistüllerde Proksimal Distal Başarı Oranı Karşılaştırılması

Amaç: Hemodiyaliz hastalarında yaşam beklentisi ve hayat kalitesi uygun bir damar yolu seçimi ile yeterli diyalize bağlıdır. Damar yolu yetersizliği hemodiyaliz hastalarında önemli bir problemdir. Bu konuda gelişen komplikasyonlar önemli morbidite nedenidir. Çalışmamızda kronik böbrek yetmezlikli hastalarda açılan arteriovenöz (A-V) fistüllerin, yerlerini de göz önüne alarak, erken ve geç dönemde açık kalma oranlarını ve cerrahi sonuçları değerlendirmeyi amaçladık. Method: Çalışmada, ocak 1997- aralık 2004 yılları arasında 114 kronik böbrek yetmezliği vakasına damar yolu amaçlı açılan arteriovenöz fistüller değerlendirildi. Operasyon için hastanın dominant olmayan kolu seçildi. Hastaların 63’ü erkek (% 55.3), 51’i kadındı (%44.7). Ortalama yaş 45.5±14.4 yıl idi. Bulgular: Açılan fistüllerin 39(%.29.5)’u radiosefalik, 86(%65.2)’sı brakiosefalik, 7(%5.3)’si brakiobazilik A-V fistüllerdi.Tüm vakalarda erken başarısızlık 18(%13.63) olguda, geç dönemde başarısızlık ise 8(%6.06) olguda gözlendi. Erken başarısızlık distaldeki fistüllerde (%23.07) proksimaldeki fistüllerden (%9.67) istatistiksel anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p<0.05). Geç dönemde ise proksimal ve distal başarısızlık oranları arasında istatistiksel fark yoktu (p>0.05). Açılan fistüllerin 31(%23.48)’inde komplikasyon gelişti. Sonuç: Ekstremite distaline açılan arterio venöz fistüllerde proksimale açılanlara oranla başarı oranları daha düşüktür. Brakial bölgeyi sonraki dönemlerde kullanılmak üzere korumak için distal uygulamalar ilk seçenek olarak tercih edilmelidir.