Evaluation of the apically extruded debris associated with the use of different single-file systems

INTRODUCTION: Debris extrusion during root canal preparation may cause various post-operative complications. The aim of this study was to compare the amount of debris extruded apically associated with the use different single-file systems during root canal preparation.
METHODS: Seventy-five mandibular premolar teeth were randomly divided into 5 groups of 15 teeth each. Groups were instrumented using different single-file systems as follows: Group 1, OneShape; group 2, WaveOne; group 3, OneFile with reciprocating motion; group 4, OneFile with rotational motion; and group 5, Reciproc. Irrigant and debris extruded during instrumentation were collected in pre-weighed Eppendorf tubes. In order to determine the dry weight of the extruded debris, tubes were stored in an incubator at 68°C for 5 days then weighed again. Initial weights of the tubes were subtracted from last weights. Data were statistically evaluated via the Kruskal-Wallis test. Results: There were no statistically significant differences between the amounts of apically extruded debris in any of the groups (p > 0.05).
RESULTS: There were no statistically significant differences between the amounts of apically extruded debris in any of the groups (p > 0.05).
DISCUSSION AND CONCLUSION: In this study, all the single-file systems used resulted in some debris extrusion. The OneShape file was associated with the least debris extrusion.

Farklı tek eğe sistemlerinin kullanımına bağlı olarak apikalden taşan debrisin değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Kök kanal preparasyonu esnasında apikalden debris taşması çeşitli post-operatif komplikasyonlara yol açmaktadır. Bu çalışmanın amacı farklı tek eğe sistemlerinin kök kanal preparasyonunda kullanımı esnasında apikalden taşan debris miktarlarının değerlendirilmesidir.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Yetmiş beş adet alt küçükazı dişi her grupta 15 diş olacak şekilde rastgele 5 gruba ayrıldı. Gruplar farklı tek eğe sistemleriyle şu şekilde enstrümante edildi: 1. Grup: OneShape; 2. Grup: WaveOne; 3. Grup: OneFile rotasyonel hareketle; 4. Grup: OneFile resiprokal hareketle; 5. Grup: Reciproc. Şekillendirme işlemi esnasında apikalden taşan debris ve yıkama solusyonu daha önceden tartılmış olan Eppendorf tüplerinde biriktirildi. Kuru debrisin ağırlığını belirlemek için tüpler inkübatör içerisinde 68 C° de 5 gün bekletildi ve yeniden tartıldı. Son ağırlıklar tüplerin ilk ağırlıklarından çıkarıldı. Elde edilen Veriler istatistiksel olarak Kruskal-Wallis testiyle değerlendirildi.
BULGULAR: Gruplar arasında istatistiksel olarak önemli bir fark bulunamadı (p > 0.05).
TARTIŞMA ve SONUÇ: Bu çalışmada kullanılan tüm tek eğe sistemleri apikalden bir miktar debris taşmasına sebep olmuştur. En az debris OneShape eğesinin kullanıldığı grupta taşmıştır.