Bu çalışma, Pentaklorofenol (PCP)’ün akut toksisite oluşturmayan düşük dozlarında serum tiroid hormonları üzerindeki etkisini araştırmak amacıyla yapıldı. Çalışmada 1200-1600 gr ağırlığında 4-6 aylık Yeni Zelanda ırkı tavşanlar kullanıldı. PCP tavşanlara oral yolla 3,10 ve 30 mg/kg dozlarında bir kez verildi ve 6 saat sonra grupların kan örneklerinde TT4, FT4, TT3, FT3 göstergelerine bakıldı. Tüm dozlar serum TT4, FT4, TT3 ve FT3 seviyelerinde doza bağımlı olarak azalma oluşturdu (p?0.05). Bu sonuçlar ışığı altında, PCP’nin toksik olmayan dozlarda bile serum tiroid hormon düzeylerinde azalmaya yol açtığı sonucuna varıldı.

This experiment was designed to investigate the effect of low doses of pentachlorophenol (PCP) that do not produce an acut toxicity on the thyroid hormone levels. New Zealand rabbits weighting 1200-1600 g and 4-6 months old were used. Single dose of PCP was given to rabbits at the doses of 3, 10 and 30 mg/kg and TT4, FT4, TT3 and FT3 levels were measured 6 hours after drugs were given. It was found that all doses of PCP produced a dose-dependent decrease in TT4, FT4, TT3 and FT3 levels (P?0.05). It was concluded that non-toxic doses of PCP might also produce a decrease in the thyroid hormone levels.

Bu çalışma, hipertiroidizm’in serum glukoz, total protein, trigliserid, total kolesterol, HDL- kolesterol ve LDL-kolesterol seviyeleri üzerine etkisini incelemek amacıyla planlandı. Çalışmada 8 deney, 8 kontrol grubu olmak üzere 16 adet tavşan (Lepus europous) kullanıldı. Deney gurubuna otuz gün süreyle günlük 100?g/kg dozunda L-tiroksin (i.p) uygulanarak, hipertiroidizm oluşturuldu. Bu süre sonunda kontrol ve deney gurubu tavşanlarda TT4 (tiroksin) ve TT3 (triiodotironin) seviyelerine bakıldı.Deney gurubunda TT3 (288.4?17ng/dl) ve TT4 (8.42?1.4 ?g/dl) seviyeleri çok yüksek bulundu.Kontrol ve deney gurubu arasında glukoz miktarları yönünden fark bulunmadı. Fakat kontrol gurubuna oranla deney gurubundaki tavşanlarda trigliserid (p<0.05), total protein, total kolesterol, HDL-kolesterol ve LDL-kolesterol (p<0.001) önemli derecede yüksek bulundu.

This study was planned to investigate the effect of hyperthyroidism on the levels of glucose, total protein, triglyceride, total cholesterol, HDL-cholesterol and LDL-cholesterol in rabbits. Sixteen rabbits (Lepus europous)(eight for treatment group, eight for control group) were used in this study. Hyperthyroidism was produced by injecting of L-thyroxine at a dose of 100?g/kg per day for a month in treatment group. The levels of TT4 (thyroxine) and TT3 (triiodothyronine) were measured in both of the groups after a month. The levels of TT3 (288±17ng/dl) and TT4 (8.42±1.4 ?g/dl) were significantly higher in treatment group. No differences in glucose levels were found between the groups. The levels of triglyceride (p<0.05), total protein, total cholesterol, HDL-cholesterol and LDL-cholesterol (p<0.001) were significantly higher than those measured in control group

Bu araştırmada, Van Gölü çevresinde yaşayan martılardan toplanan 100 adet taze dışkı örneğinden, Salmonella ve Shigella cinsi bakterilerin izolasyonu ve identifikasyonuna çalışıldı. Dışkı örneklerinden % 3 oranında Salmonella hvittingfoss serotipi ile % 3 oranında Shigella ( 1 adet S. dysenteria, 1 adet S. flexneri ve 1 adet S. sonnei serotipi ) türleri izole ve identifiye edildi. Bu çalışma ile, Van Gölü çevresinde yaşayan martıların dışkılarından Salmonella hvittingfoss, Shigella dysenteria ve Shigella flexneri türü bakterilerin Türkiyede ilk defa izolasyon ve identifikasyonu gerçekleştirildi.

In this study, Salmonella and Shigella were isolated and identified from 100 fresh faeces of gulls ( Larus argentatus ) living around Lake Van. 3 % Salmonella hvittigfoss serotype and 3 % Shigella ( S. dysenteria, S. flexneri and S. sonnei serotyps ) samples were isolated and identifed from faeces. With this study, from faeces of gull ( Larus argentatus ) living around Lake Van, Salmonella hvittingfoss, Shigella dysenteria and Shigella flexneri bacteria were isolated and identified in Turkey for the first time.

Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Göğüs Hastalıkları Anabilim Dalının 1991 yılında kurulan Astma polikliniğine düzenli olarak kontrole gelen hastalar arasından seçilen 30 atopik, 20 nonatopik astmalı olgunun prick deri testi ve atopik astmalıların intradermal test ile radioallergosorbent testleri (RAST) değerlendirildi. Nonatopik astmalılarda sık rastlanılan allerjenlerin standart hazırlanmış solüsyonları ile yapılmış olan prick deri testinde pozitif reaksiyon saptanmadı. Atopik astmalılarda ise prick ve intradermal deri testlerinde en sık pozitif reaksiyon veren allerjenleri ev tozu akarı, hayvan epitel tüy ve kepekleri ile çim polenleri oluşturmaktaydı. RAST yöntemi ile yüksek spesifik IgE antikoru en sıklıkla akar, çimen, hayvan epitel tüy ve kepeklerinden kaynak alan allerjenlere karşı saptandı. Atopik astmalıların hepsinde, tüm astmalıların %60'ında ev tozu akarlarına karşı oluşmuş spesifik bir immün yanıt saptandı.

Asthma Clinic of Chest Diseases Department of Uludağ University Medical Faculty was established in 1991. We chosed 30 atopic and 20 nonatopic subjects in between asthma clinics' patients to evaluate the results of skin prick test to common aeroallergens and also we evaluated intradermal and RAST results besides prick test in atopic asthmatics. We did not observed a positive reaction to standard solution of common allergens in nonatopic asthmatics. In atopic asthmatics we observed positive reaction frequently to house dust mite allergens, animal hair and epithels, grass polens in intradermal and prick tests. When we evaluated the specific IgE levels against allergens in serum of these patients by RAST, we observed the highest IgE levels against Dermaphagoides Ptressinus (D.P) and Dermaphagoides Farinae (DF), grass polens and animal epithels and hair. We observed that the whole atopic asthmatics (the 60 % of all asthmatic patients) had specific immune response to house dust mites. We discussed our results according to current literature data.

1990-96 tarihleri arasında SSK Antalya ve Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi hastanelerinde opere edilen akut arter tıkanıklığı bulunan hastalarda bölgesel iklim değişikliğinin etkisi retrospektif olarak araştırıldı. Çalışma kapsamına alınan 170 hastanın 110’u erkek 60’ı kadın hastaydı. Hastaların yaşları 26 ile 84 arasında değişmekte olup ortalama yaş ise 61.4 ? 6.3 idi. En sık etiyolojik faktör 66 olguda (%38.8) ateroskleroz, 56 olguda (%33) atrial fibrilasyon, 46 olguda (%27) romatizmal kalp hastalığı ve 2 olguda (%1.2) intraaortik balon pompa komplikasyonu idi. 53 hastada üst ekstremite, 117 hastada alt ekstremitede arteriyel tıkanma vardı. Alt ekstremite arteri tıkalı olan 5 olguda ayrıca mezenter arter iskemisi vardı. 144 olguya (%84,7) tromboembolektomi, 10 olguya (%5.9) endarterektomi, 6 olguya (%3.5) gore-tex greft ile bypass, 4 olguya (%2.4) safen ven grefti ile bypass, 2 olguya (%1.2) endarterektomi ve patch greft, 11 olguya fasiotomi, 20 olguya (%11.8) amputasyon uygulandı. Akut arter tıkanmalarında bölgesel iklim değişikliğinin etiyolojik risk faktörlerine sahip hastalarda etkisi olabileceğinin göz önüne alınması gerektiği sonucuna vardık.

We retrospectively investigated the efficacy of the regional climate change in the patients with acute arterial obstruction operated at the Thoracic Surgery Departments of the SSK Antalya Hospital and Akdeniz University between 1990-1996. The study comprised 110 males and 60 females ranging in ages from 26 to 84 years with a mean age of 61.4 ? 6.3. The etiologic factor of these cases was as follows: 66 (38.8%) were due to atherosclerosis, 56 (33%) atrial fibrillation, 46 (27%) rheumatic cardiac disease, 2 (1.2 %) intraaortic baloon pump complication. 53 patients had upper limb ischemia. The remaining 117 had lower limb ischemia, 5 of whom had additionally mesentery artery ischemia We performed thromboembolectomy in 144 cases (84.7%), endarterectomy in 10 (5.9%), gore-tex bypass in 6 (3.5%), saphenous vein bypass in 4 (2.4%), endarterectomy and patch graft in 2 (1.2%), fasciotomy in 11 (6.5%), and amputation in 20 (11.8%). We concluded that regional climate change should be considered as an adjunct to etiologic risk factors in patients with acute arterial obstruction.

İntraabdominal infeksiyonların cerrahi tedavisinde abdominal kavitenin temizlenmesi için uygulanan yöntemlerin karşılaştırılması amacıyla bu çalışma planlandı. Kliniğimizde 1994- 1998 yılları arasında intraabdominal infeksiyon nedeniyle cerrahi tedavi uygulanan 113 olgu, intraabdominal temizlik için uygulanan yönteme göre 3 gruba ayrıldı. Grup 1, peritoneal kuru temizleme yöntemi; grup 2, intraoperatif olarak serum fizyolojik veya ringer laktat ile abdominal lavaj yapılan olgular; grup 3, batikonlu solusyonla intraoperatif lavaj yapılan olgular. Gruplar hastanede kalış süresi, morbidite ve mortalite oranları, dren gereksinimi açısından karşılaştırıldı. Birinci gruptaki olguların anlamlı olarak daha iyi sonuçlar verdiği görüldü.

This study has been designed to compare the methods to clean the intraabdominal cavity in the surgical management of intraabdominal infections. 113 patients, who have been treated surgically for intraabdominal infections in between 1994-1998, were divided into 3 groups according to technique to clean intraabdominal cavity. Group 1, peritoneal dry cleaning technique; group 2, intraoperative abdominal lavage was performed; and group 3, intraoperative lavage with baticon mixed solutions. Three groups were compared for morbidity and mortality rates, for drainage necessity and for hospitalisation stay. The patients in group 1 demonstrated better results significantly

Bu çalışmada, Van’ın Erciş ilçesinde yaşayan parazitli ancak sağlıklı görünümlü 64 kişide lökosit, eritrosit ve trombosit sayıları ile hematokrit ve hemoglobin değerleri gibi kan parametreleri incelendi. Bu kişilerin 26’sı Ascaris lumbricoides, 31’i Giardia intestinalis ve 7’si ise bu parazitlerin her ikisi ile enfekteydi. Çalışmada, parazitli grup (PG) ile karşılaştırmak amacıyla yine sağlıklı görünümlü ancak parazit saptanmayan 30 kişilik bir kontrol grubu (KG) oluşturuldu. Dışkı örneği alınan kişilerin her birinden tam kan sayımı için 2 ml kan alındı. Ayrıca parmak ucundan alınan bir damla kanla yayma froti hazırlandı. Dışkı örnekleri nativ-lugol, demir-hematoksilen boyama, flotasyon ve sedimentasyon yöntemleri kullanılarak barsak parazitleri yönünden incelendi. Alınmalarından itibaren bütün kan örneklerinden en geç sekiz saat içerisinde tam kan sayımı yapıldı. PG ve KG’na ait periferik yaymalar giemsa ile boyanarak lökosit formülü çıkarıldı. Anemi saptanan kişilerde eritrosit indeksleri değerlendirildi ve dışkı örnekleri gizli kan yönünden incelendi. ?2 dağılımına göre KG ile karşılaştırıldığında PG’ta anemi (%23.4 vs %6.6; p<0.05), ve eozinofili (%21.9 vs %0; p<0.01) anlamlı olarak yüksek bulundu. Trombosit, total lökosit, nötrofil, lenfosit, monosit, ve bazofil değerleri ise istatistiksel olarak her iki grupta farklı değildi. Sonuç olarak, A.lumbricoides ve G.intestinalis’in tek başlarına veya birlikte yaptıkları enfeksiyonlarda eozinofili ve anemiye (özellikle çocuklarda) sebep olabilecekleri kanısına varıldı.

Hematological parameters including the counts of leukocyte, erythrocyte, thrombocyte and values of hemoglobin and hematocrit of blood taken from 64 people, who had parasites but healthy seemed, and living in Ercit, Van were studied. These subjects (PG) were infected by Ascaris lumbricoides (26 subjects), Giardia intestinalis (31 subjects) and both parasites (7 subjects). A control group (CG) of 30 healthy seemed persons also participated in the study. Two ml blood sample was drawn from each subject whose stool sample was taken. Thereafter, the blood smears were prepared using the blood taken from the tip of finger. The stool samples were evaluated using the methods of native-lugol, iron-hematoxylin staining, flotation and sedimentation for intestinal parasites. Blood count was carried out within 8 hours after drawing for the blood samples. WBC formula was calculated by means of blood smearing with giemsa staining. The values of leukocytes, thrombocyte, erythrocyte hematocrit and hemoglobin were examined. Erythrocyte indexes were investigated in people who had anemia. Besides, stool samples of subjects who had anemia were examined for stool blood. Whilst, in infected people by parasites (PG), anemia (23.4% vs. %6.6; p<0.05), eosinophilia (3.1% vs. %0; p<0.01) were significantly higher than the CG, thrombocyte, total leukocyte, neutrophile, monocyte, lymphocyte and basophile counts were not statistically different. In conclusion, the findings of this study suggest that Ascaris lumbricoides and Giardia intestinalis, individually or together, may cause eosinophilia and anemia (especially in children).

Bu çalışmada, Van ve yöresinde (Van merkez, Gevaş, Gürpınar ve Edremit ilçeleri) bulunan kaynak suları mikrobiyolojik, fiziksel ve kimyasal kaliteleri yönünden incelenerek, Gıda Maddeleri Tüzüğü (GMT) ve İçme Suları Standardına (TS 266) uygunlukları araştırıldı. Çalışmada 15 kaynaktan alınan toplam 30 adet su örneği materyal olarak kullanıldı. Mikrobiyolojik analizler sonucunda örneklerde genel mikroorganizma sayısı 0-9.4x104 kob/ml (ort.2.7x103 ? 0.2x101) arasında saptandı. İncelenen kaynak sularının % 33.3’ünde koliform grubu mikroorganizma tespit edildi. Kimyasal analizler sonucunda örneklerde ortalama pH değeri 7.45, toplam sertlik derecesi (FS0) 17.66 , toplam alkalite 134.67, kalsiyum 58.40 mg/l, magnezyum 6.66 mg/l, klorür 34.10 mg/l , toplam organik madde 1.31 mg/l ve bikarbonat 134.67 mg/l olarak saptandı. Kaynak sularının hiçbirinde amonyak, demir ve karbonat bulunmamasına karşın, % 20’nin nitrit (kalitatif) içerdiği belirlendi. Sonuç olarak, analizleri yapılan kaynak sularının mikrobiyolojik yönden % 40’ı GMT’ye, kimyasal yönden ise tamamı GMT ve TS’ ye uygunluk göstermedi.

In this study, some spring waters were investigated for their microbiological, chemical and physical qualities on the agreeable with the values of Turkish Food Regulation (GMT) and Drinking Water Standards (TS 266) in Van region (Van center, Gevaş, Gürpınar, Edremit districts). A total of 30 water samples which were collected from 15 spring water were used as material. The results of microbiological analysis; general organism counts were determined between 0-9.4x104 (average 2.7x103 + 0.2x101) cfu/ml. Coliform organisms were determined in 33.3% of spring water samples to be analysed. In the results of chemical analysis; the average values of pH 7.45, total degree of hardness (FS0) 17.66, total alcalite 134.67, calcium 58.40 mg/l, magnesium 6.66 mg/l, chlorure 34.10 mg/l, total organical materials 1.31 mg/l and bicarbonate 134.67 mg/l were determined. In none of the spring water were found ammonia, iron and carbonate but 20% of samples nitrite were determined. As a conclusion, 40% of the spring water samples to be analysed were not microbiologically agreeable with GMT and all the samples were not chemically agreeable with GMT and TS.

Hidrosefali pediatrik nöroşirürjinin en sık rastlanan ve en fazla tedavi edilen patolojilerindendir. Ayrıca komplikasyonlarda diğer müdahalelere göre yüksek orandadır. Neonatal hidrosefaliler ise yaş grubu nedeni ile bazı farklılıklar taşırlar. Kliniğimizde neonatal hidrosefali tanısı ile ameliyat edilen 10 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. Sonuçta neonatal hidrosefalini tedavisinde diğer yaş gruplarından bir fark olmamasına rağmen tanı ve takipte farklılıklar olduğu, komplikasyonların diğer yaş gruplarına oranla fazla rastlandığı bulundu.

Hydrocephalus is the most frequently encountered and treated disorder of the pediatric neurosurgery. Neonatal hydrocephalus has some differences depending upon the age. We retrospectively analysed 10 patients who were operated on in our clinic with the diagnosis of neonatal hydrocephalus. As a result we found that neonatal hydrocephalus has no difference in treatment protocol whereas in diagnosis and follow up it has some differences from the hydrocephalus in other age groups.

Bronşektazi, ülkemiz için hala ciddi bir sağlık sorunu olup tedavisinde cerrahinin önemli bir yeri vardır. Bu çalışmada kliniğimizde Ocak 1995- Ocak 1999 yılları arasında bronşektazi tanısı ile opere edilen 9 hasta (4 erkek, 5 bayan) retrospektif olarak incelendi. Ortalama yaş 27.7 (10-44) idi. Tanı ve cerrahi rezeksiyonun planlanması amacıyla 6 hastaya bilgisayarlı tomografi, 2 hastaya yüksek rezolüsyonlu bilgisayarlı tomografi ve 1 hastaya da bronkografi yapıldı. Tüm hastalarda operasyon endikasyonu tekrarlayan enfeksiyon ve bol pürülan balgam çıkarma (2 hastada aynı zamanda bronş adenomu da vardı) idi. Tüm olgularda hastalık tek taraflı (sakküler tipte) ve ağırlıklı olarak da sol alt lobda lokalize idi (5 hasta). Beş hastaya etyolojiyi aydınlatabilmek amacıyla bronkoskopi yapıldı. Bir hastada yabancı cisim, iki hastada bronş adenomu saptandı. Cerrahi tedavi 6 hastada lobektomi (birinde ilaveten lingulektomi), 3 hastada pnömonektomi idi. Mortalite görülmezken 3 hastada postoperatif atalektazi gelişti. Uzun süreli takiplerde 8 hastada tam şifa, 1 hastada ise klinik düzelme görüldü. Uygun ve yeterli medikal tedaviye rağmen düzelmeyen bilhassa sakküler tip bronşektazilerde küratif rezeksiyon mutlaka uygulanmalıdır.

Bronchiectasis still remains as a serious health problem for our country that surgery has an important role in its treatment. In this study, 9 patients (4 males and 5 females) operated with diagnosis of bronchiectasis between January 1995 and January 1999 in our department were retrospectively analyzed. The mean age was 27,7 (10-44). Computerized tomography was performed in 6 patients, high resolution computerized tomography in 2 patients and bronchography in 1 patient in order that diagnosis and surgical resection planning could be obtained. Operation endication in all patients was recurrent infection and excessive purulent sputum expectoration (in 2 patients, there was bronchial adenomas as well). The disease process was unilateral (in saccular type) in all cases and localized predominantly to the left inferior lobe (5 patients). Bronchoscopy was carried out in 5 patients so that ethiology could be clarified. Foreign body was found in 1 patient and bronchial adenoma in 2 patients. Surgical treatment was lobectomy in 6 patients (in one patient additional lingulectomy) and pneumonectomy in 3 patients. Postoperative atelectasy developed in 3 patients, although mortality was not seen. In long-term follow-up, recovery was obtained in 8 patients and clinical improvement in 1 patients. Curative resection should absolutely be applied in bronchiectasis which do not improve in spite of adequate and sufficient medical treatment, especially in saccular type.

Bu yazıda 5 yaşında Guillain-Barre Sendromu tanısı alan bir erkek hasta sunulmuştur. Hastada aynı klinik tablo 3 kez tekrarlamıştır. İlk hastalıkta intravenöz immunglobulin , diğer iki relapsta ise yüksek doz metil prednizolon ile tam sağaltım elde edilmiştir. Tekrarlayan olgularda motor kayıp sık olduğu halde olgumuzda hiçbir sekel kalmamıştır.

A five year old patient with Guillan-Barre Syndrome was presented. The disease recurred three times presenting the same symptoms. We administered IVIG at the beginning, and high dose methyl prednisolone at the following two relapses. Although motor deficiency has been reported in recurrence cases, our patient recovered without any sequel.

Adrenolökodistrofi (ALD) X’e bağlı, adrenal yetersizlikle birlikte, beyin beyaz maddesinde ilerleyici dejenerasyonun neden olduğu motor ve mental işlevlerde ilerleyici bozulmayla giden bir hastalıktır. Bu yazıda ALD tanısı alan iki kardeş sunulmuştur. Birinci olgu; 9 yaşında erkek hasta Nisan 1995 tarihinde Addison hastalığı tanısı konularak tedaviye alındı. 6 ay sonra hastada ilerleyici nörolojik bozukluk ortaya çıktı ve olgu Adrenolökodistrofi olarak değerlendirildi. 2.5 yıldan sonra yatağa bağımlı hale gelen ve giderek bilinci kapanan hasta tanı aldıktan 3 yıl sonra exitus oldu. Birinci olgunun 10.5 yaşındaki erkek kardeşi nörolojik bulgular olmaksızın Addison Hastalığı tanısı aldı. 2 yıllık izlemde henüz nörolojik bulgular olmaksızın izlenmektedir. Olgular literatür ışığında tartışıldı.

Adrenoleukodystrophy (ALD) is a X linked degenerative brain disease together with adrenal insufficiency characterized by progressive mental and motor retardation as a result of white matter degeneration. In this report, two brothers with ALD were presented. The first case of a 9 year old child was diagnosed as having Addison disease on April 1995. He presented wilh neurological symptoms after 6 months. After 2.5 years, he became bedridden, and dead at 3.years. The brother of the first case was diagnosed as having Addison disease without neurological disorders. He have been followed without neurological manifestation. These cases were discussed in the light of literature knowledge.

Kondrodermatitis nodülaris helisis (KNH) sıklıkla kulak kepçesinin heliks kısmında görülen, elips şekilli ağrılı nodüler lezyonlu bir hastalıktır. Etiyolojisi kesin olarak bilinmemektedir. Tedavisi topikal ve intralezyoner kortikosteroid, cerrahi eksizyonlar, elektrodesikasyon, küretaj, CO2 lazer ve kollajen enjeksiyonu ile yapılır. Her iki kulak kepçesi heliksinde ağrı ve şekil bozukluğu şikayeti ile başvuran 32 yaşında bir bayan hastadan alınan biyopsinin sonucu kondrodermatitis nodülaris helisis olarak rapor edildi. Hastaya betametazon dipropiyonat ve betametazon sodyum fosfatın steril aköz süspansiyonu 1/3 oranında distile su ile seyreltilerek, ikişer hafta ara ile lezyonlara jet enjeksiyon yoluyla uygulandı. Toplam üç uygulamanın yapıldığı 6 haftalık kür sonunda lezyonların tamamen düzeldiği görüldü.

Chondrodermatitis nodularis helicis consists of a painful nodul that most commonly affects the helix. Its etiology is still unknown. A range of treatment procedures has been suggested, including intralesional or topical steroids, surgical excisions, electrodesiccation, curettage, CO2 laser vaporisation, use of injectable collagen. Chondrodermatitis nodularis helicis was diagnosed in 32 year old woman who complained from pain and shape anomaly in earlobe helix of both ears. Biopsy result showed chondrodermatitis nodularis helicis. Betametason diprophionate and betamefason sodium phosphate steril acquose suspension of diluted with sterile water in 1/3 ratio were done into lesions with jet injection every two weeks. Lesions totally healed following three applications within six weeks.

Hemodiyalizde geçici damar yolu olarak kullanılan çift lümenli kateterler bir çok komplikasyonlara yol açabilirler. Kateterlerin takılması, kullanımı, kateter infeksiyonlarının önlenmesi ve tedavisi, tıkanıklıklarının açılması ile ilgili kabul edilmiş protokoller ve öneriler özetlenmiştir.

Double lumen catheters used as temporary access for hemodialysis, causes a lot of complications. Accepted protocols and data concerning insertion and usage of catheters and prevention and treatment of catheter related infections were summarised.