Van ili Edremit ilçesi Gölkarşı köyünde hayvancılıkla uğraşan 12 kişilik bir ailenin 5 bireyinde akut bruselloz saptanması ve aynı köyde benzer şikayetlere sahip hastalar bulunduğunun öğrenilmesi üzerine adı geçen köye gidilerek, ateş, terleme ve eklem ağrısı şikayetleri olan hastaların fizik muayeneleri ve daha sonra serolojik taramaları yapıldı. Brusellozla uyumlu şikayetleri olan 98 kişiden alınan kan örnekleri önce lam aglutinasyon metodu ile değerlendirilerek brucella aglutinasyonu pozitif olanlar ayrıldı. Lam aglutinasyonu ile pozitif bulunan 12 serum örneğinin , 9’unda tüp aglutinasyonu ile 1/160 ile 1/2560 arasında değişen titrelerde pozitiflik saptandı. Tüp aglütinasyonunda 1/160’tan düşük sonuç veren 3 hastada aglütinasyon Coombs’lu olarak tekrarlandı, bruselloz kabul edilen 9 kişide hastalığın akut veya kronik seyirli olduğunu araştırmak için rivanollü tüp aglutinasyonları çalışıldı. Bruselloz olgularının bulunduğu ailelerin hayvanlarının da hasta olduğu ve bu hayvanlarda yavru atma olayının sık görüldüğü tespit edildi. Bölgemizde, sütün kaynatılmadan mayalanması ve elde edilen peynirin taze tüketilmesi yaygın bir gelenek olduğundan; olgularımızda infeksiyon kaynağının hasta hayvanlar; bulaş yolunun ise direkt temas yanında, infekte sütle hazırlanmış taze peynir ve yağ tüketimi olduğu düşünüldü.

This study was done to investigate a possibility of an epidemia in Gölkarşı village of Edremit county of Van, on establishing 5 brucellosis cases in a family of 12 persons dealing with stock-breeding who gave the information that some other patients with similar complaints were present in the village. In this purpose, we went the cited village and made physical examination and serological research on the village’s people who had complaints such as fever, sweating and joint ache. 98 blood samples obtained from individuals who had complaints compatible with brucellosis were first evaluated by lam agglutination method and those giving positive results were seperated. 9 serum samples out of 12 which were positive with lam agglutination gave positivity at titers changing between 1/160 and 1/2560. 3 serum samples at titer lower than 1/160 with tube agglutination were reexamined with Coombs test, the rest 9 samples were reexamined with tube agglutination test with rivanol to clarify the course of diseaase. It was established that the animals belonged to the families in which the brucellosis cases existed were diseased and abortus cases were frequent. In our region, because of the common tradition of fresh cheese consumption obtained by fermenting milk without pasteurisation; it was considered that infection source was the diseased animals and contamination route was both direct contact and consumption of fresh cheese and butter prepared from infected milk of those animals.

Akut apandisit, özellikle erken çocukluk çağı ve yaşlı populasyonda yüksek perforasyon oranı nedeni ile morbidite ve mortalite nedeni olabilmektedir. Çalışmamızda Genel Cerrahi ve Çocuk Cerrahisi Kliniklerinde ameliyat edilen akut apandisitli olgular, perforasyon, postoperatif komplikasyon, mortalite oranları ve hastanede yatış süreleri parametreleri açısından karşılaştırıldı. Çalışma peryodunda çocuk cerrahisi kliniğinde ameliyat edilen 84 ve genel cerrahi klniğinde ameliyat edilen 176 olgu retrospektif olarak incelendi. Onbeş yaş altı grupta perforasyon oranı % 50, 16 yaş üstü grupta ise % 41.5 olarak bulundu. Perforasyon oranı açısından gruplar arasında anlamlı farklılık yoktu. Yaş gruplarına göre perforasyon oranları incelendiğinde 0-4 yaş grubunda % 86, 60 yaş üstü grupta ise % 83 perforasyon oranı bulundu. Pediatrik gruptaki olgularda yedi günden uzun süren adinamik ileus, mekanik intestinal obstrüksiyon, intraabdominal apse ve sepsis komplikasyonları erişkin gruba göre anlamlı olarak yüksek bulundu. Erişkin grupta ise akciğer komplikasyonları anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Pediatrik grupta mortalite oranı (% 2.7) erişkin gruba göre (% 0.77) anlamlı olarak daha yüksek bulundu. Hastanede yatış süresi 0-4 ve 60 yaş üstü gruplarında diğer alt gruplara göre anlamlı olarak daha yüksek bulundu.

Acute appendicitis may caused morbidity and mortality because of high perforation ratio especially at the early childhood and elderly patients. At this study we retrospectively evaluated 84 patients who were operated at the pediatric surgery clinic and 176 patients who were operated at the General Surgery Clinic. Perforation rate was found as 50 % in patients younger than 15 years age and 41.5 % in patients older than 16 years age. There was no statistically significant difference between the perforation rates of the groups. Perforation rate was 86 % in 0-4 years age group and 83 % in patients older than 60 years age group. Complications like ileus, intra-abdominal abscess and sepsis were found significiantly higher in pediatric group. Mortality rate was higher in pediatric group (2.7 %) compare to adult group (0.77 %). Hospital stay time was significantly longer in 0-4 years age and older than 60 years age groups compare to the other groups.

Çalışmada son yıllarda Enterobacter’ler tarafından oluşturulan enfeksiyonların öneminin giderek artması nedeniyle, 2 yıllık bir süreçte Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Mikrobiyoloji ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı laboratuvarına gönderilen çeşitli klinik materyallerden ürettiğimiz 85 Enterobacter suşunun retrospektif olarak incelenmesi amaçlanmıştır. 85 Enterobacter suşunun; 38(%44.7)’i Pediatri, 11(%12.9)’i Üroloji, 7(%8.2)’si Ortopedi, 6(%7.1)’sı Göğüs Hastalıkları, 5(%5.9)’i KBB, 5(%5.9)’i Genel Cerrahi, 5(%5.9)’i Dahiliye, 4(%4.7)’ü Kadın Doğum, 3(%3.5)’ü FTR ve 1(%1.2)’i Çocuk Cerrahisi klinik veya polikliniklerinden gönderilen materyallerden üretilmiştir. Suşların 55(%64.7)’ini E. cloacae, 14(%16.5)’ünü E. aerogenes, 11(%12.9)’ini E.agglomerans, 4(%4.7)’ünü E. sakazakii ve 1(%1.2)’ini E. asburiae oluşturduğu, sistem olarak en fazla solunum ve üriner sistemlerde, daha sonra yara, kan, kulak ve batın içi materyalde, nadir olarak da BOS, göz ve vagende bulundukları tespit edilmiştir. Antimikrobiklere olan etkileri incelendiğinde; ampicillin ile sefalosporinlerin çoğuna dirençli oldukları, amikacin, imipenem, norfloxacin ve ciprofloxacine karşı genelde duyarlı oldukları saptanmıştır.

In this study we aimed to examine 85 strains of Enterobacter obtained from various clinical materials sent to Microbiology and Clinical Microbiology laboratory Yüzüncü Yıl University Faculty of Medicine in two years periods retrospectively because of the importance of infections Enterobacteriaceae have recently increased. 38 strains 38(%44.7) of 85 Enterobacter strains were grown materials sent from pediatric clinic, 11 (12.9 %) from Urology clinic, 7 (8.2 %) from Orthopedic Clinic, 6 (7.2 %) Chest Diseases Clinic, 5 (5.9 %) from Ear Throat Nose Clinic, 5 (5.9 %) from General Surgery, 5 (5.9 %) from Internal Medicine clinic, 4 (4.7 %) from Gynecology and Obstetrics clinic, 3 (3.5 %)Physical Therapy and Rehabilitation Clinic and 1 (1.2 %) from Pediatrics Surgery Clinic or outpatients clinics. Fifty five strains (64.7 %) belonged to E.cloacae, 14 strains (16.5 %) to E.aerogenes, 11 (12.9 %) to E. asburiae and it was established that the isolation sites were most frequently respiratory and urinary sistems, then wound, blood, ear and intraabdominal materials and rarely cerebrospinal fluid, eye and vaginal secretions. Examination of antimicrobial susceptibility revealed that the most strains were resistant to ampicillin and most of the cephalosporins and generally susceptible to amikacin, imipenem, norfloxacin and ciprofloxacin.

Çalışmamızda çeşitli örneklerden izole edilen toplam 66 Salmonella serotipi üzerine, 14 antibiyotiğin etkileri araştırılmıştır. Alınan gaita, idrar, kan, abse ve BOS örneklerinden gerekli besiyerlerine ekimler yapılarak izole edilen bakteriler önce polivalan Salmonella antiserumları ile, daha sonra ise monovalan antiserumlarla karşılaştırılarak tiplendirilmiştir. Salmonella serotiplerinin 56(%84.9)’sı gaita, 4(%6.1)’ü idrar, 3(%4.5)’ü kan, 2(%3.0)’si apse, 1(%1.5)’i ise BOS’tan izole edilmiştir. İzole edilen Salmonella’ların serotip dağılımında ise 36(%54.5)’sının S. paratyphi B, 17(%25.8)’sinin S. paratyphi A, 9(%13.6)’unun S. typhimurium ve 4(%6.1)’ünün ise S. arizona olduğu saptanmıştır. Mikrodilüsyon yöntemi ile (Becton Dickinson-Sceptor) antimikrobiyal duyarlılık testi yapılarak 14 antibiyotiğin bakteriler üzerine etkisi araştırılmıştır. Salmonella serotiplerinin 2’sinde (%3) siprofloksasine, 5’inde (%7.6) kloramfenikol ve seftazidime, 8’inde (%12.1) imipeneme karşı direnç saptanmış olup, ayrıca diğer antibiyotiklere karşı % 10 ile % 33.3 arasındaki oranlarda direnç geliştiği gözlenmiştir.

In our study the effects of 14 antibiotics on 66 Salmonella serotypes isolated from various clinical specimens were examined. The bacteria were isolated by culturing the stool, urine, blood, pus and CSF samples on suitable media, were typed by comparison first with polyvalent Salmonella antisera and thereafter with monovalent Salmonella antisera. Fiftysix (84.9%) of 66 Salmonella serotypes were isolated from stool, 4 (6.1%) from urine, 3 (4.5%) from blood, 2 (3.0%) from pus and 1(1.5%) from CSF. The distribution of the serotypes were as follows ; 36 (54.5%) S. paratyphi B, 17 (25.8%) S. paratyphi A, 9 (13.6%) S. typhimurium and 4 (6.1%) S. arizona. An antibiotic susceptibility test with microdilution technique was performed to search the effects of 14 antibiotics on bacteria. Two (3%) Salmonella serotypes were resistant to ciprofloxacin, 5 (7.6%) were resistant to chloramphenicole and ceftazidime, 8 (12.1%) were resistant to imipenem and 10%-33.3% of Salmonella serotypes were found to be resistant to other antibiotics.

Eritema infeksiyozum etkeni olarak bilinen Parvovirus B19 (PVB19), sıklıkla çocukluk yaş grubunda rastlanılmakta olup erişkin yaş grubundaki kişilerde artropati, kronik hemolitik anemili hastalarda geçici aplastik kriz, AIDS’li hastalarda ise kronik anemiye neden olabileceği belirtilmiştir(1). Bu çalışma, erişkin yaş grubunda görülen romatizmal şikayetlerin, bir viral ajan olan Parvovirus B19’a bağlı olarak oluşabileceğini kanıtlamak amacıyla ele alındı. Bu amaçla erişkin yaş grubunda romatoid faktör (RF)’ü negatif 100 hasta ele alınarak Parvovirus B19-IgM ELISA (IBL-Hamburg, Almanya) kitleri kullanıldı ve %6 oranında Parvovirus B19-IgM pozitifliği saptandı. Çalışmada saptanan %6’lık pozitiflik oranın, romatizmal şikayeti olan hastalar için önemli olabileceği düşünülmüştür.

Parvovirus B19 (PVB19) is known as the causative agent of erythema infectiosum which is often seen in the chidhood. It has also been reported to cause arthropathy in adults, transient aplastic crisis in the patients with chronic haemolytic anemia and chronic anemia in the patient with AIDS. This study was aimed to investigate whether PVB19 may have some role in the appearance of symptoms in adults. For this, a hundred patients which had no rheumatoid factor (RF) were used as material in this study and PVB19 IgM-ELISA (IBL-Hamburg, Germany) kits were used for analysis. Six percent (6 %) positivity for PVB19 IgM was determined. This result is thought to have some sort of importance in the patients with rheumatoid complains.

Organik fosfor intoksikasyonları, gelişmemiş ve gelişmekte olan ülkelerde özellikle tarımla uğraşan ve kırsal bölgelerde sık görülmekte olup, önemli morbidite ve mortalite sebebidir. Bu çalışmada, 1997-1999 yılları arasında, Van ve çevre illerden organik fosfor zehirlenmesi tanısı ile Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Dahiliye servisinde takip ve tedavi edilen 34 olgu (23K, 11E) retrospektif olarak incelendi. Zehirlenmeler, kadınlarda ve genç populasyonda yaz aylarında daha sıklıkla gözlenmekteydi. Olguların çoğu kırsal kesimdendi (kırsal %61.7, merkez %39.3), gastrointestinal (GİS) yol ile %73 ve intihar amacıyla %64.7 tarım ilacı almışlardı. Klinik olarak sıklıkla muskarinik bulgular görüldü (myozis %82.4, bradikardi %64.7, hipersalivasyon %52.9, abdominal ağrı %52.9). Nikotinik bulgulardan ise en sık görüleni mekanik ventilasyon gerektiren solunum depresyonuydu (%20.5). Hastanede yatış süresi ortalama 6.7 (3-16) gün ve hastane mortalite oranı %5.8’di . Olguların %70’inde lökositoz, %5.8’inde lökopeni, %8.8’inde ALT ve AST değerlerinde yükseklik mevcuttu ve bu parametreler 3-4 gün içerisinde normalleşti. Olguların daha çok genç yaş grubunda olması, intihar amacıyla, GİS yol ile zehirlenmeleri ve kadınlarda sık görülmesi dikkate değer bulundu. Sonuç olarak özellikle kırsal ve tarımsal bölgede yaşayan genç ve kadın populasyon olmak üzere tüm bireylerin, kitle erişim araçları ile bu tür zehirlenmeler konusunda aydınlatılması, ilgili kurumlarca pestisidlerin satılması ve kullanılması ile ilgili denetimlerin yapılması gerektiği kanısına varıldı.

Organophosphate poisoning which is frequently seen in rural and agricultural areas of undeveloped and devoloping countries, is an important cause of mortality and morbidity. In this study, 34 cases (23F, 11M) from Van and surrounding provinces with the diagnosis of organophosphate poisoning, who were followed up and treated in the clinic of internal Medicine between 1997-1999 in Yüzüncü Yıl University, Faculty of medicine, were retrospectively evaluated. Poisoning were frequent in female (F %68, M %32) and young population (mean age;F 21years and M 28.9years) and in summer seasons (%38). Most of cases were from rural areas (rural %61.7, center %39.3), and had taken pesticides via gastrointestinal (GİS) route %73 in order to commit suicide %64.7. Cinically muscarinic signs and symptoms (miosis %82.4, bradycardia %64.7, hypersalivation %52.9, abdominal cramp %52.9) were frequently seen. Most prominent nicotinic finding was respiratory depression that required mechanical respiratory support (%20.5). Mean inpatient duration was 6.7 (3-16) days, and the mortality rate was %5.8. At the admission to the hospital, there were leukocytosis in %70, leucopenia in %5.8, increase of ALT and ALT levels in %8.8 of cases, and in the 3 and 4th inpatient days all these parameters eventually became normal. The young age of cases, the goal of commit suicide, poisoning via GİS way and the fruquency in female population were the observations found noticible. As a conclusion, people, especially young and female population live in rural and agricultural areas should be educated about the severity of such poisoning, and the necessity of pesticides must be sold and controlled thereafter by concerning executive units should be pointed out.