Sexual dysfunction in men and women with diabetes mellitus

The relationship between diabetes and sexual dysfunction was first discribed as a complication distinctive to diabetes in the 10th century by Avicenna with the name “collapse of sexual function”, but this issue was not investigated until the 1950s due to sexual taboos. Diabetes affects %3-6 of all population. Concern or incentive for sexual interaction may be affected by suboptimum glycaemic control, reduced energy, changed body image, and person-specific problems resulting from hardship with dietary compliance or glucose monitoring. The incidence of diabetes-associated erectile dysfunction increases with age, and some studies have reported rates as high as 75% in. Studies on female sexual function appear to have been neglected until the first publication of Kolodny in 1971. When the published articles were scanned, it was seen that there were 477 publications on the role of diabetes on sexual function in men—but only 19 in women. This disproportion in data is partially because of difficulties in measuring the sexual response in women. While erectile dysfunction is easily measured in men and reflects directly subjective arousal of men, it is more difficult to measure genital congestion due to erroneous correlation with subjective arousal in women Throughout this article, we will analyze the pathophysiology of sexual dysfunction and its up-to-date treatment options in men and women.

Diyabetik erkek ve kadınlarda seksüel disfonksiyon

Diyabet ile seksüel fonksiyon arasındaki ilişki ilk olarak 10.yüzyılda diyabete özgü bir komplikasyon olarak ‘’seksüel fonksiyonun kollapsı’’ adıyla İbni Sina tarafından tanımlanmış ancak cinsel tabular nedeniyle bu konu 1950’lere kadar araştırılamamıştır. Diyabet tüm popülasyonun %3-6’sını etkilemektedir. Erkek diyabetik hastalarda seksüel ilişkiye yönelik ilgi veya güdü, suboptimal glisemik kontrol, değişmiş vücut imajı, azalmış enerji, diyet uyumu veya glikoz seviyesini kontrol etmedeki zorluklardan kaynaklanan kişiye özgü problemlerden etkilenebilmektedir. Diyabet ile ilişkili erektil disfonksiyon sıklığı yaşla artmakta ve bazı çalışmalarda %75 gibi büyük oranlar bildirilmektedir. Kadın seksüel fonksiyon üzerine çalışmalar 1971’de Kolodny’nin ilk yayınına kadar ihmal edildiği görülmektedir. Yayınlanan makaleler tarandığında, erkeklerde seksüel disfonksiyonda diyabetin rolü üzerine 477 yayın olmasına rağmen kadınlarda ise sadece 19 yayın yapıldığı görülmektedir. Datalardaki bu orantısızlık kısmen kadınlarda seksüel cevabın ölçülmesindeki zorluklara bağlıdır. Erkeklerde erektil disfonksiyon kolaylıkla ölçülürken ve erkeklerin direk subjektif uyarımını yansıtırken, kadınların subjektif uyarımı ile kötü bir korelasyondan dolayı genital konjesyonu ölçmek daha zordur. Bu derleme boyunca erkek ve kadınlarda seksüel disfonksiyonun patofizyolojisi ve güncel tedavi seçeneklerini analiz edeceğiz.