Intraoperative Anesthesia-Related Mortality: A 10-Year Survey in a Tertiary Teaching Hospital

INTRODUCTION: This study aimed to determine anesthesia-related mortality and intraoperative mortality (IOM) incidences and the associated risk factors.
METHODS: The operations between the years of 2010-2019 were retrospectively reviewed. It was found that 87 of 351,930 patients who were anesthetized in the last 10 years died. Each patient who died was recruited into one of the patient/condition-related, surgical-related, or anesthesia-related mortality groups. Patient characteristics were determined as age, gender, ASA PS score, and comorbidities. Surgical procedures were classified as minor/intermediate, major, and major complex. Anesthesia type was recorded. Operative time, the requirement for vasopressor and the invasive monitoring were determined.
RESULTS: The incidence of IOM and anesthesia-related mortality were 2.47 and 0.28 per 10,000 patients, respectively. The IOM group had a higher rate of out-of-hours work, surgical emergency, prolonged operative time, high comorbidity rate, high ASA PS score, major complex surgeries, use of VP, and invasive monitoring. Surgical emergency (p: 0.000), use of VP (p: 0.002), and invasive monitoring (p: 0.000) were independent determinants of IOM. Major complex surgeries (p: 0.007), surgical emergency (p: 0.000), use of VP (p: 0.002), and invasive monitoring (0.000) were potentially associated factors in anesthesia-related mortality.
DISCUSSION AND CONCLUSION: The incidence of IOM and anesthesia-related mortality were 2.47 and 0.28 per 10,000 patients, respectively. The fact that anesthesia-related mortality was associated with drug administration is important for the development of preventive measures. Primary prevention may play a key role in reducing the high fatality. These results indicate the need for improving medical perioperative practices in high-risk and emergency patients.

İntraoperatif Anestezi İlişkili Mortalite: Bir Yükseköğretim Hastanesinde 10 Yıllık Bir Araştırma

GİRİŞ ve AMAÇ: Bu çalışmada Türkiye’de bir eğitim ve araştırma hastanesinde son 10 yılda anestezi ilişkili mortalite ve intraoperatif mortalite (IOM) insidansları ile birlikte ilişkili risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlandı.
YÖNTEM ve GEREÇLER: 2010-2019 yıllarını içeren operasyonlar retrospektif olarak tarandı. Son 10 yılda anestezi uygulanan 351.930 hastadan 87 nin ex olduğu belirlendi. Ex olan her hasta hasta/durum ilişkili, cerrahi işlem ilişkili ya da anestezi ilişkili mortalite grubundan birine toplandı. Hasta özellikleri yaş, cinsiyet, ASA skoru ve komorbiditeler olarak belirlendi. Cerrahi işlemler minör/intermediate, major ve major kompleks olarak sınıflandırıldı. Anestezi tipi, cerrahi işlem süresi, vazopressor ihtiyacı, invazif monitorizasyon tipi belirlendi.
BULGULAR: İntraoperatif mortalitenin genel insidansı 10.000 de 2,47 idi. Anestezi ilişkili mortalite insidansı 10.000 de 0,28 idi. IOM grubundaki hastalar mesai dışı çalışma, cerrahi aciliyet, uzun cerrahi süresi, yüksek komorbidite oranı, yüksek ASA skoru, yüksek komplekli cerrahilere, vp kullanımına, invazif monitorizasyon kullanımına sahipti. Çok yönlü lojistik regresyon modeli cerrahi aciliyeti (p: 0,000), vp kullanımı (p: 0,002) ve invazif monitörizasyonu (p: 0,000) IOM nin bağımsız belirleyicileri olarak tanımladı. Anestezi ilişkili mortalite gelişen hastalarda ise yüksek kompleksli cerrahiler (p: 0.007), cerrahi aciliyet (p: 0.000), vp kullanımı (p: 0.002) ve invazif monitorizasyon (0.000) potansiyel olarak ilişkili özelliklerdi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Mortalite oranları anestezi ilişkili 10.000 de 0.28, genel IOM 10.000 de 2,47 idi. Anestezi ilişkili mortalitenin havayolu yönetimi veya ilaç verilmesiyle ilişkili olması önleyici tedbirlerin gelişimi için önemlidir. Kötü ASA skoruna bağlı yüksek fatalite oranını azaltmada primer önleme kilit rol oynayabilir. Bu bulgular yüksek riskli ve acil hastalarda tıbbi perioperatif uygulamaları geliştirme ihtiyacını göstermektedir.