Ventilator Associated Pneumonia: Incidence, Risk Factors, and causative agents

Materials and methods: VIP is a hospital infection which has a high mortality ratio, often seen in intensive care units and occurs in patients with invasive mechanic ventilation. In this study, VIP density, risk factors, agents and their sensitivity to antibiotics were researched at Anesthesia and Reanimation İntensive Care Unit of Yuzuncu Yil University Medical School Hospital, between September 2008 and December 2009, the ratio of ventilator use related with patient day and the ratio of VIP that occured in 1000 ventilator days were found as 0.77 and 31.6 case/1000 ventilator days, respectively. Results: In VIP cases, respectively; 31% Acinetobacter baumannii, 20.6% Pseudomonas spp., 17.2% Klebsiella spp., 15% S. aureus, 9.2% E. coli, 3.5% S. epidermidis, 1.1% E. faecium, 1.1% E. cloacae and 1.1% M. Morganii were isolated. Some antibiotic resistance profiles that can matter at clinical applications were obtained. For P. aeruginosa; Imipenem resistance was 61.1%, Ciprofloxacin resistance was 55.5%, Ceftazidime resistance was 55.5% and Amikacin resistance was 44.5%, for S. aureus; Methicillin resistance was 84.6% and for A. baumannii; Imipenem resistance was 59.3%. Conclusion: According to the microbiological flora and antibiotic resistance of the unit, the guidance of the antibiotics which will be used for empiric therapy after the active isolation should be aimed to be modified with a narrow-spectrum antibiotic according to the antibiotic susceptibility result of the treatment.

Ventilatör İlişkili Pnömoni Sıklığı Risk Faktörleri ve Etkenleri

Gereç ve Yöntem: Ventilatör ilişkili pnömoni (VİP), invaziv Mekanik Ventilasyon (MV) uygulanan hastalarda gelişen ve yoğun bakım ünitelerinde sık karşılaşılan, mortalite hızı yüksek bir hastane enfeksiyonudur. Bu çalışmada Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Yoğun Bakım Ünitesinde Eylül 2008-Aralık 2009 tarihleri arasında VİP sıklığı, risk faktörleri, etkenleri ve antibiyotiklere duyarlılıkları araştırılmıştır. Bulgular: Hasta günü ile ilişkili ventilatör kullanımı ve 1000 ventilatör gününde gerçekleşen VİP oranı sırasıyla 0.77 ile 31.6 atak/1000 ventilatör günü olarak bulunmuştur. VİP olgularında sıklık sırasına göre; Acinetobacter baumannii % 31, Pseudomonas spp. % 20.6, Klebsiella spp. % 17.2, S. aureus % 15, E. coli % 9.2, S. epidermidis % 3.5, E. faecium % 1.1, E. cloacae % 1.1 ve M. morganii % 1.1 oranında izole edilmiştir. Klinik uygulamada sorun oluşturabilecek bazı antibiyotik direnç profilleri elde edilmiştir. P. aeruginosa suşlarında imipenem direnci % 61.1, siprofloksasin direnci % 55.5, seftazidim direnci % 55.5, amikasin direnci % 44.5, S. aureus suşlarında metisilin direnci % 84.6, A. baumannii suşlarında imipenem direnci % 59.3 olarak saptanmıştır. Sonuç: Ampirik tedavide kullanılacak antibiyotiklerin ünitenin mikrobiyolojik flora ve antibiyotik direncine göre yönlendirilmesi, etken izolasyonu sonrasında ise; tedavinin antibiyotik duyarlılık sonucuna göre dar spektrumlu antibiyotik ile modifiye edilmesi hedeflenmelidir.