Dexamethasone Implant as an Adjunct Therapy in Refractory Diabetic Macular Edema: Real-World Experience in a Turkish Population.

INTRODUCTION: To evaluate,in a real-world setting, the effects of intravitreal dexamethasone (DEX) implants in patients with refractory diabetic macular edema after 3 initial anti-vascular endothelial growth factor (anti-VEGF) injections.
METHODS: Each enrolled patient received a DEX implant after suboptimal response to 3 monthly anti-VEGF injections and was followed for 12 months. A second DEX implant was allowed at least 6 months later. Anti-VEGF injections were administered on a pro re nata (PRN) regimen after DEX implant. Predictive factors for visual and morphological outcomes and additional therapies during follow-up were evaluated.
RESULTS: Among 81 included eyes, mean central macular thickness (CMT) decreased from 583±178 µm to 259±119 µm, and 28 eyes (35%) gained more than 5 ETDRS letters after 1 month. Visual acuity significantly improved most commonly in patients with intact ellipsoid zones. The decrease in CMT was positively correlated with baseline CMT and cyst size. Despite the PRN protocol, significant losses in improvements were seen after 6 months compared to 1 month in the percentage of eyes with CMTs smaller than 300 µm (47% vs 75%) and losing at least5 ETDRSletters (16% vs 5%; P <0.001). The values at 6 and 12 months were not statistically different.
DISCUSSION AND CONCLUSION: A DEX implant is an option in eyes with suboptimal responses to 3 monthly anti-VEGF injections. In a real-world setting, anti-VEGF injections on a PRN regimen is not sufficient to preserve the benefits of a DEX implant for a period of 6 months.

Refrakter Diyabetik Makula Ödeminde Adjuvan Tedavi Olarak Deksametazon İmplantı: Türk Popülasyonunda Gerçek Yaşam Verileri.

GİRİŞ ve AMAÇ: Diyabetik makula ödeminde(DMÖ), yükleme tedavisi olarak 3 doz anti-vasküler endotelyal büyüme faktörü (anti-VEBF) enjeksiyonundan sonra yetersiz yanıt görülen hastalarda, deksametazon (DEX) implantın etkinliğini ve görsel ve morfolojik sonuçları öngörücü faktörleri değerlendirmek amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamız geriye dönük bir araştırma olup; yükleme tedavisi olarak 3 doz anti-VEGF enjeksiyonuna yetersiz yanıtın ardından DEX implantı uygulanmış, 12 ay boyunca takip edilmiş olan hastalar çalışmaya dahil edildi. İkinci bir DEX implantı, en erken 6 ay sonra uygulandı. İmplanttan sonra gerektiğinde tedavi rejimi ile anti-VEBF enjeksiyonları uygulandı. Görsel ve morfolojik sonuçlar için öngörücü faktörler ve takip sırasındaki ek tedaviler değerlendirildi.
BULGULAR: Çalışmaya 81 göz dahil edildi. Bunlardan 28’inde (%35) 1 ay sonra ETDRS’de 5 harften fazla kazanım olduğu, ortalama santral makula kalınlığının (SMK) ise 583±178 µm'den 259±119 µm'ye düştüğü görüldü. Sağlam elipsoid zonu olan hastalarda daha belirgin olmak üzere, görme keskinliğinde önemli ölçüde artma gözlendi. SMK'ndaki azalmanın, başlangıç SMK ve kist boyutu ile pozitif korelasyon gösterdiği görüldü. Gerektiğinde tedavi protokolüne rağmen, SMK'ları 300 µm'den az olanlar (%47'ye karşı (1. Ayda); %75 (6. Ayda)) ve en az 5 ETDRS harf kaybı olan gözlerde (1. ayda %16'ya karşı, 6. ayda %5; P < 0,001); 1. aya kıyasla 6 ay sonra iyileşmelerde önemli düşüş olduğu görüldü. Altıncı ve 12. aylardaki değerler ise istatistiksel olarak farklı değildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: DEX implantı, ardışık 3 doz anti-VEBF enjeksiyonuna yetersiz yanıt veren gözlerde iyi bir seçenektir. Gerçek yaşamda, gerektiğinde tedavi rejimindeki anti-VEBF enjeksiyonları, DEX implantının faydalarını, 6 aylık bir süre boyunca korumak için yeterli değildir.