Our experiences in balloon dilatation and surgical treatment in esophageal strictures caused by the ingestion of corrosive substances

: We planned to compare our experiences in balloon dilatation and surgical treatment in esophageal strictures caused by oral ingestion of corrosive substances. Methods: Sixteen patients who had been admitted to our clinic between 1994-2002, underwent endoscopical or surgical therapy. Stomach in six, jejunum in two and left colon in one patient were used for esophageal reconstruction. Balloon dilatation was not employed in patients with a stricture involving the entire or upper esophagus and in patients with a stricture length more than 12cm .All patients were followed up at least for 6 months. The statistical analysis of the comparison of the two groups regarding complications and hospitalization time were made by Fisher’s exact and Mann Whitney tests, respectively. Results: Twelve patients were female. The mean age of the patients treated with laparotomy was 26.56 ± 7.58 years (16-39 years), whereas the mean age of the patients treated with balloon dilatation was 33.29 ± 9.23 years (20-45 years). Esophageal rupture was encountered in 2 of the 9 patients (22.2%) during balloon dilatation. Balloon dilatation was successfully applied in the remaining 7 patients. Esophageal reconstruction using stomach was employed in these 2 patients of this group and also in another patient in whom a metallic stent had been previously placed. The decision for elective surgery was made in 6 patients at admission. The substance, which had caused the stricture, was alcali in 15 and acid in 1 patient. At least one early complication was observed in five of the nine patients, who had undergone surgery(55.5%). There was no statistically significant difference regarding early complications in the comparison of the two groups (p=0.33, p>0.05). There was only one late complication in the patients who had been treated by laparotomy (11.1%). We did not encounter any late complication in the group treated by balloon dilatation. There was not any statistically significant difference between these groups regarding late complications (p=0.98,p>0.05). Pulmonary infection in 3(33.3%) ,anastomotic leak in 2(22.2%), skin infection in 2(22.2%), thrombophlebitis in 1 patient (11.1%) were recorded as early complications. We did not encounter any mortality. The mean hospitalization time was recorded as 13.78 ± 6.83 days in patients who had been treated surgically and 4.28 ± 2.1 days in patients who had been treated by balloon dilatation. A statistically significant difference was detected in the comparison of the groups regarding hospitalization time (p=0.0003, p<0.001). Conclusion: If applied on appropriate patient, balloon dilatation, in esophageal strictures caused by ingestion of corrosive substances, is a safe procedure with high rates of success and complications, which are possible to cope with.

Korozif Madde İçilmesine Bağlı Özofagus Striktürlerinde Balon Dilatasyon ve Cerrahi Tedavi Deneyimlerimiz

Amaç: Korozif madde içilmesine bağlı oluşan özofagus striktürlerinde balon dilatasyon ve cerrahi tedavi deneyimlerimizi karşılaştırarak sunmayı planladık. Metod: 1994-2002 yılları arasında kliniğimize başvuran 16 hastaya endoskopik ve cerrahi müdahalede bulunuldu.Rekonstrüksiyon için altı hastada mide,iki hastada jejunum,bir hastada sol kolon kullanıldı.Tüm özofagusu ya da özofagus üst bölümünü tutan hastalara ve striktür boyu 12 cm’in üzerinde olan hastalara balon dilatasyon uygulanmadı.Hastalar en az 6 ay takip edildi. Her iki grubun istatistiksel analizi için komplikasyonların karşılaştırılmasında Fisher testi, hastanede kalış sürelerinin karşılaştırılmasında ise Mann Whitney testi kullanıldı.. Bulgular: Hastaların 12’si kadındı.Yaş ortalaması, cerrahi yöntem uygulanan hastalarda 26.56 ± 7.58 yıl (16-39 yaş), balon dilatasyon ile tedavi uygulanan hastalarda ise 33.29 ± 9.23 yıl (20-45 yaş) olarak tespit edildi. Balon dilatasyon yapılan dokuz hastanın ikisinde (%22.2) uygulama sırasında özofagus rüptürü gelişti.Diğer 7 hastanın striktür tedavisinde balon dilatasyon yeterli oldu.Bu iki hasta ve metal stent uygulanan bir hastaya rekonstrüksiyon için mide kullanılarak özofagus rezeksiyonu uygulandı.Elektif cerrahi kararı, altı hastada ilk başvuru sırasında verildi.Striktürlere sebep olan madde 15 hastada alkali,1 hastada asit olarak tespit edildi.Ameliyat olan dokuz hastanın beşinde en az bir adet erken komplikasyon gözlendi(%55.5). Her iki grubun erken komplikasyonlarının karşılaştırılmasında istatistiksel anlamlı fark saptanmadı (p= 0.33, p>0.05). Ameliyat olan hastaların birinde geç komplikasyon gözlendi (%11.1). Balon dilatasyon grubunda geç komplikasyon gözlenmedi. Her iki grup arasında geç komplikasyonlarda istatistiksel anlamlı fark saptanmadı (p= 0.98, p>0.05). Akciğer enfeksiyonu üç hastada (%33.3),anastomoz kaçağı iki hastada (%22.2),cilt enfeksiyonu iki hastada (%22.2),alt ekstremitede tromboflebit bir hastada (%11.1) erken komplikasyonlar olarak kaydedildi. Mortaliteye rastlanmadı.Hastanede kalış süresi ameliyat olan hastalarda ortalama 13.78 ± 6.83 gün, balon dilatasyon yapılan hastalarda ise 4.28 ± 2.1 gün olarak tespit edildi. Her iki grubun hastanede kalış süreleri karşılaştırıldığında istatistiksel anlamlı fark tespit edildi (p= 0.0003, p<0.001). Sonuç: Korozif madde içilmesine bağlı özofagus striktürlerinde uygun hasta seçildiğinde balon dilatasyon güvenli, başarı oranı yüksek ve komplikasyonları ile başedilebilmesi mümkün bir girişimdir.