Surgically Induced Astigmatism after Superotemporal or Superonasal Clear Corneal Incision in Phacoemulsification Surgery

Surgically Induced Astigmatism after Superotemporal or Superonasal Clear Corneal Incision in Phacoemulsification Surgery Objective: To evaluate the surgically induced astigmatism after superotemporal or superonasal corneal incision in patients who underwent phacoemulsification and intraocular lens implantation surgery. Material and Methods: This retrospective study included 75 eyes of 72 (33 female, 39 male) patients who underwent phacoemulsification employing superotemporal or superonasal clear corneal incision at Yüzüncü Yıl University Department of Ophthalmology between January 2006 and August 2007. Of the eyes, 52 were right eye and 23 were left eye. Seventy five eyes of 72 (33 female and 39 male) patients underwent phacoemulsification surgery through a two-step clear corneal incision at 135°, in other words, superotemporally in right eyes and superonasally in left eyes. Access into anterior chamber was obtained using a 3,2mm slit-knife. Corneal incision was either left for self healing without suturing, or secured using a single 10-0 monofilament nylon suture. No intraoperative complication was observed. On postoperative first week, first and third month keratometric measurements were obtained. Employing Eğrilmez’s programme entitled ‘Vektör Analizi 2002’, the diopter and axis of surgically induced astigmatism were determined. Results: Our current study disclosed the lack of any statistically significance between the preoperative and postoperative cylindrical values and axis. Employing superotemporal or superonasal clear corneal incision in phacoemulsification surgery was suggested to help lowering the degree of postoperative astigmatism. Conclusion: Surgery employing superotemporal clear corneal incision induced less amount of astigmatism, when compared to surgery employing superonasal clear corneal incision.

Fakoemülsifikasyonda Üst Temporal veya Üst Nazal Şeffaf Korneal Kesinin Yol Açtığı Cerrahi Astigmatizma

Amaç: Kliniğimizde üst temporal ya da üst nazal şeffaf korneal kesiyle fakoemülsifikasyon ve Göz İçi Lensi (GİL) implantasyonu cerrahisi uygulanan hastalarda cerrahinin yol açtığı korneal astigmatizmayı değerlendirmek. Yöntem:Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakültesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı’nda Ocak 2006- Ağustos 2007 yılları arasında üst temporal veya üst nazal şeffaf korneal kesiyle fakoemülsifikasyon ve GİL implantasyonu cerrahisi uygulanan 72 (33 kadın, 39 erkek) hastanın 75 gözü cerrahinin yol açtığı korneal astigmatizma açısından değerlendirildi. Cerrahi uygulanan gözlerden 52’si sağ, 23’ü sol göz idi. Tüm olgularda ön kamaraya 135obir başka ifadeyle, sağ gözlerde üst temporalden, sol gözlerde üst nazalden, 3.2 mm metal bıçakla iki aşamalı şeffaf korneal kesi yoluyla girildi. Korneal kesi yerine ya hiç sütür konmadan, ya da bir adet tek 10-0 monoflaman naylon sütür konarak operasyon sona erdirildi. Postoperatif birinci hafta, birinci ve üçüncü aylarda keratometrik ölçümler yapıldı. Eğrilmez’in Vektör Analizi 2002 adlı programı kullanılarak cerrahinin yol açtığı astigmatizma miktarı ve ekseni tespit edildi. Bulgular:Fakoemülsifikasyon cerrahisi sırasında hiçbir hastada komplikasyon gerçekleşmedi. Fakoemülsifikasyon cerrahisi geçiren tüm gözlerin cerrahi öncesi ve sonrası silindirik değerler ve aksları arasında anlamlı fark tespit edilmemiştir. Fakoemülsifikasyon cerrahisinde üst temporal ya da üst nazal şeffaf korneal kesi tercihi postoperatif astigmatizma miktarının düşük seviyede tutulmasında etkili bulunmuştur. Sonuç:Üst temporal ve üst nazal kesi yapılan gözler ayrı ayrı değerlendirildiğinde, cerrahinin yol açtığı ortalama astigmatizma miktarının, üst temporal şeffaf korneal kesi yapılanlarda, üst nazal şeffaf korneal kesi yapılanlara göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde daha az olduğu tespit edilmiştir.