Comparison of Two Different Methods for Determination of hVISA Rates in Methicilline-Resistant Staphylococcus aureus

INTRODUCTION: EExcept vancomycin-resistant Staphylococcus aures (VRSA) and vancomycin intermediate S. aureus (VISA), one of the important causes of failure in the treatment of staphylococcal infections is considered to be vancomycin heterogeneous-intermediate resistant S. aureus (hVISA). But detecting hVISA is a labor-intensive and specialized procedure. In our study, it was aimed to determine the hVISA rates in Methicilline-Resistant Staphylococcus aureus (MRSA) strains isolated from a tertiary university hospital and to compare the population analysis profile (PAP) method with the Satola test
METHODS: Sixty MRSA isolates were taken to the study. First of all, the MIC values of all isolates were determined using the broth microdilution method. Then the Brain Heart Infusion agar screening method developed by Satola and the PAP method, which is accepted as the gold standard, were compared for detecting hVISA.
RESULTS: All isolates were found to be sensitive to vancomycin. Satola method was perfomed and 28 isolates (46.66%) were determined as hVISA at the 48th hour. These strains detected as hVISA were re-evaluated in the PAP method. Among these only 20% (12/60 of all isolates) strains were identified as hVISA.
DISCUSSION AND CONCLUSION: In our study, hVISA rates were investigated for the first time in our region using Satola’s method and PAP method. In the light of the data obtained, when the Satola test and PAP were compared, it was determined that the false positive rate was high in the Satola test.

Metisilin Dirençli Staphylococcus aureus’larda hVISA Belirlenmesinde İki Farklı Yöntemin Karşılaştırılması

GİRİŞ ve AMAÇ: Vankomisine dirençli Staphylococcus aures (VRSA) ve vankomisine orta derecede dirençli S. aureus (VISA) dışında, stafilokok enfeksiyonlarının tedavi sürecindeki başarısızlığın önemli nedenlerinden birisinin de vankomisine heterojen-orta dirençli S. aureus (hVISA) olduğu düşünülmektedir. Ancak, hVISA’yı tespit etmek yoğun emek isteyen ve uzmanlık gerektiren bir süreçtir. Çalışmamızda üçüncü basamak üniversite hastanesinden izole edilmiş Metisilin Dirençli Staphylococcus aureus (MRSA) izolatlarında hVISA oranlarının belirlenmesi ve popülasyon analizi profili (PAP) yöntemi ile Satola testinin kıyaslanması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Altmış MRSA izolatı çalışmaya alınmıştır.Öncelikle tüm izolatların sıvı mikro dilüsyon yöntemiyle MİK değerlerine bakılmıştır. Ardından hVISA tespiti için, izolatlar Satola’nın geliştirdiği Beyin Kalp İnfüzyon agar tarama yöntemi ve altın standart kabul edilen PAP yöntemi ile çalışılarak, sonuçlar karşılaştırılmıştır.
BULGULAR: Tüm izolatlar vankomisine karşı duyarlı bulunmuş, Satola testinde 48. saatteki sonuçlara göre 28 izolat (%46.66) hVISA olarak saptanmıştır. hVISA olarak tespit edilen izolatlar PAP yönteminde değerlendirilmiştir. 28 MRSA izolatından 12’si hVISA olarak tespit edilmiştir. Satola testinde hVISA oranı %46.66 (28/60) olarak tespit edilmiştir. Bu izolatlara PAP metodu ile araştırma yapıldığında sadece %20 (12/60)’si hVISA olarak tespit edilmiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Çalışmamızda Satola ve PAP yöntemiyle bölgemizde ilk defa hVISA oranları araştırılmıştır. Elde edilen veriler ışığında, Satola testi ile PAP karşılaştırıldığında Satola testinde yalancı pozitiflik oranının yüksek olduğu saptanmıştır.