The Surveyans of Colonisation of Vancomycin Resistant Enterococci and Investigation Antibiotic Susceptibility and Risk Factors

INTRODUCTION: VRE colonization rates are higher in intensive care units (ICU) with long-term hospitalizations, antibiotic use and invasive interventions. We aimed to determine the antibiotic susceptibility by investigating the rectal colonization and risk factors of VRE in patients followed up in the pediatric service and intensive care unit.
METHODS: The study was conducted in the pediatric wards and intensive care unit of XXX University Hospital in ten months. Rectal swab samples were obtained from all the patients on the first and 7th day of admission. Samples submitted to the laboratory were inoculated onto chromogenic VRE agar (CHROMagar™, France) and Enterococci spp. were identified according to the procedure. Vancomycin resistance was determined among Enterococcus spp. by E-test method (bioMérieux, France). Phoenix Automated System (Becton Dickinson, USA) was utilized in identifying the species of enterococci and defining antibiotic susceptibilities.
RESULTS: VRE colonizations were detected in rectal swab samples in 54 (9%) of 600 patients who were followed up. VRE colonizations were detected in 31 (6.9%) patients in the pediatric ward and 23 (15.3%) patients in the ICU (p <0.05). Of the VRE strains detected as colonization in rectal swab samples, 50 (92.6%) were E. faecium and 4 (7.4%) were E.faecalis (p <0.05). As a result of the antibiotic susceptibility test performed on the isolated VRE strains, no resistance was found against linezolid, tigecycline, tetracycline and daptomycin.
DISCUSSION AND CONCLUSION: Hospitalization, follow-up in the ICU, presence of underlying or chronic disease, use of vancomycin and meropenem / imipenem were evaluated as risk factors for rectal VRE colonization (p <0.05).

Vankomisine Dirençli Enterokok Kolonizasyonu Sürveyansı, Diğer Antimikrobiyallere Duyarlılıkları ve Risk Faktörlerinin Değerlendirilmesi

GİRİŞ ve AMAÇ: Vankomisine dirençli enterokok (VRE) kolonizasyonu; hastaların uzun süre hastanede takip edildiği, antibiyotik tedavisi ve invaziv işlemlerin daha sık uygulandığı yoğun bakım üniteleri (YBÜ)’nde daha sık görülmektedir. Çalışmamızda hastanemiz Pediatri Servisi ve Yoğun Bakım Ünitesinde yatan hastalarda VRE’nin rektal kolonizasyonu ve risk faktörlerinin araştırılarak, antibiyotik duyarlılıklarının saptanması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamız, XXX Tıp Fakültesi Hastanesi Pediatri Servis ve YBÜ’nde yatan hastalarda on aylık zaman diliminde yürütülmüştür. İlgili servislere yatan her hastadan yatışının 0 ve 7. günleri steril eküvyon çubukları ile rektal sürüntü örnekleri alınmıştır. Laboratuvara gelen örnekler kromojenik VRE agara (CHROMagar™, Fransa) ekimi yapılmıştır. Enterococcus spp. uygun prosedürlerle tesbit edilmiştir. Enterococcus spp. olarak adlandırılan suşlarda vankomisin direnci E-test yöntemi ile (bioMérieux, Fransa) belirlenmiştir. Bununla eş zamanlı olarak tespit edilen suşların türlerinin belirlenmesi ve antibiyotik duyarlılıklarının saptanması amacıyla Phoenix Otomatize Sisteminden (Becton Dickinson, ABD) yararlanılmıştır.
BULGULAR: Takibi yapılan 600 hastanın 54’ünde (%9) rektal sürüntü örneğinde VRE kolonizasyonu saptanmıştır. Pediatri servisinde 31 (%6.9), YBÜ’nde ise 23 (%15.3) hastada VRE kolonizasyonu tespit edilmiştir (p<0.05). Rektal sürüntü örneklerinde kolonizasyon şeklinde saptanan VRE suşlarının 50’si (%92,6) E. faecium 4’ü (%7,4) ise E.faecalis olarak belirlenmiştir (p<0.05). İzole edilen VRE suşlarında yapılan antibiyotik duyarlılık testi sonucunda linezolid, tigesiklin, tetrasiklin ve daptomisine karşı direnç saptanmamıştır.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Hastanede yatıyor olma, YBÜ’nde takip edilme, altta yatan veya kronik hastalığın bulunması, vankomisin, meropenem/imipenem kullanımı, rektal VRE kolonizasyonu gelişimi için risk faktörleri olarak değerlendirilmiştir (p<0.05).