Evaluating the Knowledge, Attitude and Experience of Anesthesiologist About Nasotracheal Intubation: A Questionnaire Study

INTRODUCTION: Although the orotracheal intubation is frequentlyused in the operating room and intensive care, nasotracheal intubation is required for some specific surgeries. In this study, it was aimed to investigate the experience and the level of knowledge on nasotracheal intubation, and the rates of using new methods that facilitate nasotracheal intubation.
METHODS: Datas were collected from the questionnaire forms that residents and specialists working in anesthesiology and reanimation clinics answered questions via face-to-face communication or e-mail. The questionnaire included questions regarding demographic data and the knowledge and experience of anesthesiologists about nasotracheal intubation. Number (percent) [n (%)] was used to summarize categorical variables. p<0.05 were considered significant in the study.
RESULTS: 204 (93.58%) participants have nasotracheal intubation experience. The number of specialists and residents was equal in the study and the majority of the participants (70.6%, n = 144) were working in the training and research hospitals. The proportion of anesthesiologists who experienced difficult nasal intubation among the participants was 27.9% (n = 57). 21% of the anesthesiologists (n = 12) who with difficult nasotracheal intubations said that ‘I always use the videolaryngoscope’. 69% (49% always, 19.7% rarely) of the participants said that they used midazolam during awake nasotracheal intubation.


DISCUSSION AND CONCLUSION: Training programs should be prepared and repeated because of new airway devices and sedative agents in nasal airway management.

Anestezi Hekimlerinin Nazotrakeal Entübasyona İlişkin Bilgi, Tutum ve Deneyimlerinin Değerlendirilmesi: Bir Anket Çalışması

GİRİŞ ve AMAÇ: Ameliyathane ve yoğun bakım hastalarında entübasyon uygulaması için sıklıkla orotrakeal yol kullanılsa da, bazı özellikli cerrahiler için nazotrakeal yol gerekmektedir. Bu anket çalışmasında, anestezi hekimlerinin nazotrakeal entübasyon deneyimleri, bu konu hakkındaki bilgi düzeyleri ve nazotrakeal entübasyonu kolaylaştıran yeni yöntemleri kullanım oranlarının araştırılması amaçlanmıştır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Anesteziyoloji ve reanimasyon kliniklerinde çalışan asistan ve uzman hekimlerin, yüz yüze iletişim ve elektronik posta yolu ile cevapladığı anket formlarından araştırma verileri toplandı. Katılımcılara ait demografik veriler, nazotrakeal entübasyon ile ilgili bilgi ve deneyimleri, uyanık nazotrakeal entübasyon sırasında sedasyon ve/veya analjezi amacıyla ilaç tercihleri için kıyaslamalar yapıldı. Kategorik veriler sayı (yüzde) [n (%)] olarak sunuldu. P<0.05 olan değerler anlamlı kabul edildi.
BULGULAR: Anketi cevaplayan 264 hekimden 204 (%93.58) hekimin nazotrakeal entübasyon deneyimine sahip olduğu görüldü. Anketimizin sonucuna göre katılımcı uzman ve asistan hekimlerin sayısı eşit, çoğu eğitim araştırma hastanesinde çalışmaktaydı (%70.6, n=144). Hekimlerin %29.9 (n=61)’unun uyanık nazotrakeal entübasyon yaptığı ve bu işlem sırasında %69’unun (%49 ‘her zaman’, %19.7 ‘nadiren’) midazolam kullanmayı tercih ettikleri görülmüştür. Katılımcılar içerisinde zor nazotrakeal entübasyon ile karşılaşan hekimlerin oranı %27.9 (n=57) iken bu hekimlerin %21’i (n=12) videolaringoskopu ‘her zaman kullanırım’ %40.3’ü ise ’hiçbir zaman kullanmam’ cevabını vermiştir.
TARTIŞMA ve SONUÇ: Nazal hava yolu yönetiminde anestezi pratiğine yeni katılan hava yolu cihazlarının tanıtımı, kullanılabilecek sedatif ajanların çeşitlendirilmesi için eğitim programları hazırlanması ve bu eğitimlerin belli aralıklarla tekrarlanması gerektiği kanaatine varılmıştır.