The importance of D-dimer test in the follow up of patients with deep venous thrombosis

INTRODUCTION: Although deep venous thrombosis (DVT) is a treatable disease, it has a strong tendency to recur leading to serious complications such as pulmonary embolism and post-thrombotic syndrome. D-dimer testing one month after the completion of anticoagulant therapy may give an idea about the risk of recurrence of disease. The aim of this study was to investigate the predictive value of D-dimer testing for recurrent events after withdrawal of coumadin therapy in patients with DVT.
METHODS: This study included 70 patients with unprovoked DVT. The diagnosis of DVT was confirmed by venous Doppler ultrasonography. All patients underwent D-dimer testing approximately one month after coumadin withdrawal and they were followed 18 months.
RESULTS: There were 36 male and 34 female patients with age range 32-76 years and mean age 54.3±13.2 years. Twenty one (30%) patients had positive D-dimer testing. While 10 (20.4%) of the 49 patients with negative D-dimer testing had residual venous obstruction (RVO), 12 (57.4%) of the 21 patients with positive D-dimer testing had RVO. In 12 patients with positive D-dimer testing and RVO, duration of coumadin therapy was prolonged for 6 months. In the remaining 58 patients, DVT recurred in 8 (%13,8) patients, of whom one was found to be homozygous FVL polymorphism.
DISCUSSION AND CONCLUSION: D-dimer testing should be useful to predict recurrent events one month after the discontinuing of coumadin therapy in patients with DVT. Resumption of anticoagulation therapy may be useful in patients with positive D-dimer testing. However, other clinical conditions affecting the D-dimer levels should be taken into consideration.

Derin ven trombozu olan hastaların takibinde D-dimer testinin önemi

GİRİŞ ve AMAÇ: Derin ven trombozu (DVT) tedavi edilebilir bir hastalık olmasına rağmen, nüks etmeye kuvvetli bir eğilim gösterdiğinden, pulmoner emboli ve post-trombotik sendrom gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilmektedir. Hastalığın tekrarlanmasından kaçınmak için, coumadin tedavisinin süresi uzatılabilir. Ne yazık ki, DVT hastalarında antikoagülan tedavinin optimal süresi belirsizdir. Antikoagülan tedavi tamamlandıktan bir ay sonra yapılan D-dimer testi hastalığın rekürrens riski hakkında fikir verebilir. Çalışmamızın amacı coumadin tedavisi sonlandırıldıktan sonra idiyopatik DVT rekürrenslerini değerlendirmede D-dimer testinin prediktif değerini araştırmaktır.
YÖNTEM ve GEREÇLER: Çalışmamız Bozok Üniversitesi Hastanesinde idiyopatik DVT tanısı konulan 70 hastayı kapsamaktadır. DVT tanısı Wells Skorlama sistemi ve D-dimer testiyle kondu ve venöz Doppler ultrasonografiyle kesinleştirildi. Tüm hastalar da coumadin kesildikten yaklaşık bir ay sonra D-dimer testi uygulandı ve 18 ay süreyle izlendiler.
BULGULAR: Hastalarımızın 36’sı erkek ve 34’ü kadın olup, yaşları 32 ile 76 arasında değişmekteydi (ortalama 54.3±13.2 yıl). D-dimer testi 21 (%30) hastada pozitif bulundu. Venöz Doppler ultrasonografik incelemede D-dimer testi pozitif olan bu 21 olgunun 12’sinde (%57,4) rezidüel venöz obstruksiyon (RVO), D-dimer negatif olan 49 olgunun ise ancak 10’unda (%20,4) RVO tespit edildi. Hem D-dimer testi pozitif ve hem RVO olan 12 olguda, antikoagülan tedavi 6 ay süreyle uzatıldı. Antikoagülan tedavi süresi uzatılmayan geri kalan 58 hastanın 8’inde (%13,8) rekürrens gelişti. Rekürrens gelişen olguların sadece birinde homozigot FVL polimorfizmi tespit edildi.
TARTIŞMA ve SONUÇ: DVT olan hastalarda coumadin tedavisi kesildikten bir ay sonra yapılan D-dimer testi rekürrens olaylarını tahmin etmede yararlı olabilir. D-dimer testi pozitif olan hastalarda antikoagülan tedavinin tekrar başlanması faydalı olabilir. Bununla birlikte D-dimer seviyelerini etkileyen diğer klinik durumlarda göz önüne alınmalıdır.